سریال زندگی در بهشت | قسمت 115 - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

به نام الله یکتا

سلام بر استاد شیرین تر از عسلم و مریم بانوی یاور همیشه مومن

از دیشب یه حس و حال عجیبی داشتم و حس میکردم که این طوری که دارم کار میکنم تو بیزنس خودم

یه جای کارش می لنگه و باید بهتر بشه

راستش شب قبلش مصاحبه استاد رو با ابراهیم عزیز برای بار چندم گوش کردم و باز هم آموختم و آموختم

الله اکبر این یک ساعت و ده دقیقه مکالمه الهی استاد با ابراهیم عزیز چقدر برای من یکی آموزنده بوده و هنوزم میخوام برم گوش بدم و خواهم داد ان شالله

یادم میاد بار اولی که مصاحبه استاد با ابراهیم عزیز رو گوش دادم سریع به سرم زد یه کار جدید شروع کنم

ولی هر چه بیشتر اون مصاحبه و بقیه فایل ها رو گوش دادم بیشتر هدایت شدم که امین همین کاری که داریو شکوفا کن

کلی ایده از اون موقع تا حالا اومده و اجراشون کردم

یعنی فقط تو ذهنم نبوده بلکه عملی کردم و به لطف الله یکتا کلی پیشرفت و گشایش تو کارم ایجاد شده

ولی با اون جمله کلیدی استاد که از زبان آقا ابراهیم عزیزم آموختم که

بازهم از این هم ساده تر ……

دیشب بازی بارسا بود ولی ذهنم میگفت امین حق نداری کارو تعطیل کنی و یا به این شرط بهت اجازه میدم ببینی که کار هم بکنی و گرنه بیچارت میکنم انقدر تو گوشت نجوا میکنم

راستش من از بچگی چه زمانی که درس میخوندم و چه حالا که کار میکنم

بیکار که میشینیم یه جور حس استرس و عذاب وجدان سراغم میاد

که امین چرا نشتی باید کار کنی

اگه کار نکنی عقب میفتی و هزاران نجوای دیگه ….

ولی به لطف الله یکتا و آگاهی های نورانی استاد خیلی دارم رو این موضوع کار میکنم

پس با آرامش نشتم بازی بارسا رو دیدم و رفتم تو دل بازی

و از نیمه دومشم همزمان شروع کردم به ورزش کردن که بعد بازی هم ادامه داشت

بعد بازی به جای کارکردن همزمان که ورزش میکردم با آهنگ یه سری تصاویر و عکس هایی که سیو کرده بودم و زیبا بود رو پخش کردم

یه احساس خوب فراغت از همه چیز همه وجودم رو گرفت و وقتی رفتم زیر دوش و یاد کارم افتادم دوباره اون نجواها اومد سراغم

ولی همون لحظه گفتم امین آرام باشه بهت گفته میشه به قول استاد

یعنی من هر بار این جمله رو میخوام تکرار کنم دقیقا لحن و تونالیته صدای استاد رو تو ذهنم مجسم میکنم

انگار استاد کنارمه و داره میگه امین آرام باش

بهت گفته میشه

خلاصه زیر دوش بودم که یهو بوممممممم

یه ایده امد و شروع شد رگباری اومدن برای ساده تر شدن و چند صد برابر سریع تر شدن کارم

از حمام اومدم بیرون و اولین کاری که کردم نشیتم پشت سیستم و همون ایدههای اولیه رو تو کارم اجرا کردم

و بعد شروع شد دریافت ایده های بیشتر تا ساعت ۴ صبح

اینقدر هیجان داشتم که خوابم نمیبرد و لی بازم با لحن استاد به خودم گفتم امین آرام بخواب

بدون نگرانی

بهت بازم گفته میشه ….

و خودم رو حس کردم تو زمان آینده که همه این کارها انجام شده و خوابیدم تو جایی که هیمشه تجسمش میکنم

و صبح با یه حس بی نظیر از خواب پا شدم با یه آرامش بسیار خاصی و یه حس قدرت بسیار عجیب

احساس میکردم که یک شیرم و قوی تر ازشیر..

خلاصه اومدم پای سیستم که باز یه جا قفل کردم که چه کار کنم

که یهو یاد سایت افتادم و گفتم نکنه استاد قسمت جدید گذاشته باشن که دیدم بعلههههه

اولش شیطان نجوا کرد که امین برو سرراغ کارت اون مهم تره و برو سراغ ایده دیشب

ولی دلم گفت نه ..

امین الان زمان رها کردنه

گفتم برم این قسمت رو ببینم و ذهنم رو رها کنم تا دوباره هدایت و الهامات بهم شروع بشه …

خلاصه اومدم و شروع کردم به دیدن

چند وقت بود این طوری قه قهه نزده بودم پای یه فیلم و یا یه چیز خنده دار

اینقدر که با این مرغا خندیدم و چقدر خوشگل شدن اون طوسی ها که فکر میکنم بهشون میگن گنی

و وقتی دیدم صورتشون آبی رنگ شده که دیگه کلی کیف کردم

چون من عاشق رنگ آبی اونم آبی فیروزه ایم و ترکیبش با طوسی …

خلاصه غرق در لذت شدم و باز هم اون نگرانی این مرغا رو که دیدم یاد خودم و نگرانی هام افتادم و بازم این شعر مولانا رو با خودم تکرار کردم که

امین :

هیچ نندیشد که چندین سال من

می‌خورم زین سبزه‌زار و زین چمن

هیچ روزی کم نیامد روزیم

چیست این ترس و غم و دلسوزیم

و آروم شدم و ذهنم که قفل کرده بود رو کارم رو

رها کردم تا هوایی بخوره و آماده دریافت های تکمیلی برای ایده ای که دیشب به سرم زده بود بشه …

که رسیدیم به داستان این تراکتور

و چقدر من همزاد پنداری کردم با همین موضوعی که باهاش درگیرم

یه جمله طلایی مریم بانو گفتن که به جانم نشست

گفتن این هیولای ماداگاسکار رو ببین که مثل یه اسباب بازی شده …..

دیدم راست میگن مریم بانو

و چقدر خوبه یه جوری من نگاه کنم به چیزایی که خیلی برام بزرگن که یه اسباب بازی به نظرم بیان

این طوری من جرعت بیشتری پیدا میکنم برای نزدیک شدن به اون مشکل و حلش

من ایمان دارم استاد عزیزم این تراکتور و گیر کردنش یه رحمت الهی هست برای من و امثال من

که وقتی استادمون رو شیو شده و شیک و پیک میبینیم تو لایو و فایل های آموزشی

یه انسان بدون مشکل و در راحتی مطلق رو تجسم نکنیم و بعد بیاییم اونو با خودمون مقایسه کنیم و بگیم که من که نمیتونم….

ما استادی رو میبینیم که همون روز اول میتونستن با یه تلفن و کمک خواستن و یا تماس به مراکزی در امریکا خودش رو رها کنه از این به ظاهر مشکل

ولی استاد من تقاوتشون در اینه که میخوان خودشون جل کنند

یعنی یه جورایی میخوان خلق کنند لذت ببرن

مریم بانو چقدر درست گفتن

این تراکتور یه اسباب بازی هست …

و استاد مریم بانو مشغول با این اسباب بازی و این چالش

چقدر خوب شد که این تراکتور همون بار اوال در نیومد خداییش الان که فکر میکنم

که من امین یاد بگیرم با یه بار و دوبار تلاش کردن و نتیجه نگرفتن ناامید نشم و یاد داستان استادم با این تراکتور بیفتم …

میگن ادیسون وقتی صدها بار آزمایش کرد اختراع برق و لامپ رو

وقتی بهش گفتن چطور ناامید و خسته نشدی از این همه شکست

یه جواب طلایی و الهی داد

و گفت من صدها بار شکست نخوردم

بلکه فهمیدم که صدها راه هست که بااون نمیشه لامپ و برق رو ایجاد و اختراع کرد

به خدا قسم من الان به جانم نشست که همه چیز این دیده

یعنی فرق آدمای نامبر وان تاریخ تو دیدشون و توجهشون به مسائل هست

اینا برگزیده نبودن و انتخاب شده نبودن و خاص تر از من و شما نبودن

بلکه اومدن آگاهانه به هر چیز از یک زاویه ای نگاه کردن متفاوت با دیگران

به همین دلیل استاد عزیزم که الان میتونستن تو لاکچری ترین ویلاها و خونه ها که الانم دارن تو جاهای دیگه

روی یه صندلی راحت و نرم بشینن و استراحت کنند و از یه منظره رویایی لذت ببرند

ولی استاد من که مثل همه نامبروان های تاریخ دید و مسیرشون متفاوت بوده

اهل نشستن نیستن

اهل حرکت هستند

البته حرکت با لذت هرچند ظاهرش سختی و گل و چاله و اینا باشه

ولی استادم آگاهانه انتخاب کردن و دارن لذت میبرن تز این مسیر و با یه دید دیگه دارن نگاه میکنن

به قول حصرت سعدی :

ایهاالناس جهان جای تن آسانی نیست

مرد دانا، به جهان داشتن ارزانی نیست

خفتگان را چه خبر زمزمهٔ مرغ سحر؟

حیوان را خبر از عالم انسانی نیست

یه نکته طلایی دیگه که من اینو به صورت یونیک از استادم یاد گرفتم و میتونم بگم هیچ جای دیگه

تکرار میکنم هیچ جای دیگه به جز شاگردی کردن در کلاس درس ایشون دریافت نکردم

اینه :

من همیشه وقتی سعدی و مولانا و اینا رو میخوندم و کسای دیگرو

برداشت اشتباهم این بود که ریاضت و جهاد رو فکر میکردم یعنی اینقدر به خودت و روحت و روانت سختی بدی

که مثل یک معتاد که برای ترک به تختی بسته شده

فریاد درد و زجرت تا چند کوچه اونطرف تر بره

و راه رسیدن به الله رو این میدونستم

ولی الان به لطف الله یکتا تازه داره همون مولانا به جانم میشینه که میگه :

مرا عهدی است با شادی که شادی جان من باشد

و یا میگه :

خوش باش که هر که راز داند

داند که خوشی خوشی کشاند

من حالا میفهمم دقیقا مثل داستان این تراکتور

که مریم بانو اینقدر که با ذوق فیلم میگیرن و اینقدر شاد با این مسئله برخورد میکنند و همینطور استاد عزیزم که این داستان تراکتور و گل براشون مثل یه بچه ای میمونه که دارن با لگوشون بازی میکنند

و یه جورایی براشون بازیه و دارن از این گل بازی و چوب باز ی و طناب بازی لذت میبرن بدون اینکه سریع تسلیم بشن

منم باید با لذت و شادی و آرامش این میسر رو طی کنم و نه با درد و رنج و فریاد

خود خدام به ما گفته تو قرآنش که این دنیا همش بازیه

انما الحیاه الدنیا لهو و لعب

ولی ما فقط با چشمون قرآن میخونیم

یعنی من حداقل اینطوریم و نه با دلمون و با قلبمون و اون روح الهی مون

شاید تو ادامه ببینیم که استاد از کسی یا گروهی کمک بگیرند

و هدایت بشن که باید از کسی کمک بگیرند

نمیدونم …

الله اعلم بالصواب

ولی مطمئن هستم که به قدر وسع می کوشن و لذت میبرن از این چالش

و خدا هم همینو از ما میخواد نه بیشتر

لا یکلف الله نفسا الا وسعها…

یعنی استادم دارن به من امین درس میدن چطور باید چاله های زندگی رو

و چاله های باورهای غلط رو

و چاله های نگرانی رو

که صدها برابر از این چاله های ظاهری عمیق ترن پر کنیم

و بعد تلاش کنیم

و اگر نشد دوباره و دوباره ولی با حس خوب

با آرامش

بدون نق زدن و غر زدن و فحش دادن به زمین و آسمان

استاد دارن این روند تکاملی رو به من امین یاد میدن که نیمشه یه بشکن بزنی و

درآمدت یه ماهه صد برابر شه

عزت نفست صد لول بره بالاتر

ارتباطات با همه عالی شه و ….

نههههههه

نمیشه یه بشکن زد و تراکتور رو از دل گل بکشی بیرون و باید مسرش رو طی کنی تا هدایت بشی

به قول هوشنگ ابتهاج عزیز :

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است

ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری

دانی که رسیدن هنر گام زمان است

و استاد عزیزم این تکاملی بودن همه چیز با دیدن زندگی عملی و مستند شما

چقدر داره بهتر و کاملتر به جانم میشینه و چقدر دارم درس میگیرم و چقدر دارم می آموزم

راستش رو بخواین فکر میکردم این تراکتور کلی اتفاقای خوب رقم بزنه تو پردایس

ولی به خدا قسم فکر نمیکردم این همه ازش یاد بگیرم

من همون امینم که تراکتور تو ویلام گیر کرد و کلی حالم بد شد

ولی به لطف الله یکتا و به نور آگاهی های شما استاد عزیزم

منم دارم کم کم و ذره ذره به مسائل دیدم رو عوض میکنم

و به همین قدر و البته چندین برابر داره لذتم از زندگی بیشتر میشه

توحیدی ترین استاد دنیا با تراکتوری به گل نشسته و روحی به عظمت آسمان ها و زمین و بی نهایت

و مریم بانوی یاور همیشه مومن

نمیدونم چطور و با چه جمله ای حسی که الان دارم بهتون رو بنویسم و بیان کنم

تنها عبارت زمینی که میتونم بیان کنم اینه که ممنونم برای این همه آگاهی عزیزان دلم و عاشقتونم و امیدوارم همین لذتی که من امین دارم میبرم از درک این آگاهی ها که جلوی چشمم بوده و من نمیدیدمشون

صدها برابر برگرده بهتون که میدونم برمیگرده

عاشقتونم و عاشقتونم و عاشقتونم …..

حالا که اینا رو نوشتم حس میکنم ذهنم آماده دریافت و هدایت برای سوال های حل نشدنی ذهنم تو کارم شده

آره امین اسباب بازی تو هم امروز هیمن کارت و مسائلش هست پس برو فکر کن چطور هم زمان که داری مسائل کاریت رو حل میکنه ازش لذت هم ببری

مثل درست کردن یه پازل زیبا و یا یک لگو …

به قول استاد : آرام باش بهت گفته میشه ……

خدایا شکرت بهم توفیق دادی برای این قسمت الهی و نورانی بنویسم

و همین طور شکر برای دیدنش و درکش هر چند ناقص

خدایا شکرت خدایا عاشقتم