توحید عملی | قسمت ۱ - صفحه 27 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند خداوند هدایتگر

روز بیست و سوم سفرنامه

سلام

فکر میکنم هر کسی در زندگی اش یک بار این تلنگر را خورده،هر کس به طریقی

استاد عباسمنش با اون اتفاق،یه فردی شاید بعد از،از دست دادن کل زندگیش،فردی دیگه با طلاق و …

برای فردی یک تلنگر کافیه و برای فردی دیگر باید چند بار اتفاق بیفته

من زندگی داشتم که طبق باورهای اون روزهام پر از بدبختی و در به دری و بدبیاری بود.من فرد بسیار غمگینی بودم،اتفاقاتی که اطرافم میفتاد و طرز نگاهی که به آن ها داشتم باعث شد تا افسرده بشم و این افسردگی شدید تر شد و به اسکیزوفرنی تبدیل شد.دیگه زندگی عادی نداشتم،تقریبا هر روز یه اتفاق بدی داشت میفتاد و دکتر ها برای اینکه فراموش کنم قرص هایی داده بودند که باعث میشد هیچی یادم نمونه و اعیاد به اون دارو ها…من کارم به جایی کشید که چند بار خواستم خودم رو از بین ببرم،عزت نفسم کاملا از بین رفته بود،دیگه اون آدمی نبودم که قبلا بود،هیچ انگیزه ای از زندگی نداشتم و همین باعث شده بود تا بخوام که تمام کنم!اما بعد از آخرین باری که تو بیمارستان بیدار شدم اولین چیزی به ذهنم آمد عین همین جمله بود که انگار در خواب جایی رفته بودم و کنار کسی بودم که این را به من گفته بود : “من رسالتی دارم،باید رسالتم را به انجام برسانم ” از آن روز سعی کردم به شناخت بهتری از خودم برسم،رسالتم را پیدا کنم و در جهت رسیدن به اهدافم روز به روز بیشتر روی خودم کار کنم

من زندگی را نمی دیدم،روزهای سیاهی و پوچی،اما همان روز ها لازم بود تا من امروز به اینجا برسم و خدا را از بابت آن روزها سپاسگزارم و سیلی که مرا بیدار کرد.

بقیه میگویند معجزه ، من میگویم وعده ی خداوند

این قسمت از سفرنامه،این قسمت از توحید عملی و تمرکز بر روی نکات مثبت مرا شدیدا احساساتی کرد

استاد عزیزم بابت این فایل بی نظیر که به حق بهترین تمرکز بر روی نکات مثبت بود سپاسگزارم،گفته های شما بعلاوه ی تجربه ی خودم امشب مرا غرق در سپاسگزاری کرد

خدایا شکرت،خدایا شکرت،خدایا شکرت