ریشه جذب ناخواسته ها و راهکاری برای تغییر آن - صفحه 23 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد و ممنون واقعا بابت این فایل که باعث شد من یکی از اشتباهات بزرگم رو متوجه بشم و به جواب یکی از سوالاتم برسم. در مورد تجربه ای که از این فایل داشتم حتما توی همین کامنت می نویسم ولی با خودم گفتم اول یک چیز دیگه رو خدمت شما و دوستان عزیز سایت بگم. حقیقتا من 17 سالم هست و این اولین بار هست که دارم کامنت میذارم توی سایت. من حداقل یک سال بود که با شما و همسر عزیزتون آشنا شده بودم و توی سایت هم عضویت داشتم ولی فعالیت خاصی نمی کردم یا خیلی تاثیر خاصی از فایل ها نمی گرفتم با اینکه هر دفعه حرف های شما رو تصادفا میشندیم با خودم می گفتم چقدررر درست اند ولی انگار هنوز آماده نبودم و امیدوارم که اتفاقی که به تازگی برای من افتاد و به سایت شما هدایت کرد نشونه آمادگیم برای تغییر باشه.

من چند روز پیش یه درگیری ذهنی خیلی شدیدی داشتم و با خودم گفتم یه امتحانی بکنم و نشونه روز سایت استاد عباس منش رو ببینم شاید یه کمکی بهم بشه. فایلی که برام باز شد کلید های مروبط به فایلش چیزی بود که واقعا چند وقت بود برام سوال بود و خیلی مشتاق شدم که فایل رو ببینم ولی حواسم پرت شد و بعد چند روز بالاخره دیروز فایل رو از کلیدش پیدا کردم و گوش کردم و بهم واقعا کمک کرد.

بعد از دیدن اون فایل به نشونه همون روز سر زدم و یکی از فایلای گفتوگوی استاد بود که از یک قسمت به بعد واقعا زدم زیر گریه از شوق که انگار جوابم رو گرفتم یا دقیقا همون سوالم مطرح شد.

این اتفاق برای خود من خیلی اتفاق عجیب و جالبی بود چون تا به حال پیش نیومده بود برای یه فایل گریه کنم مخصوصا اینجوری که انگار حس کنم خود خدا داره جوابمو بهم میده و واقعا حس عجیبی بود که برای اولین بار تجربه کردم. انگار روی زمین نبودم. انگار توی یک مدار و جهان دیگه بودم و واقعا حس قشنگی بود ممنون ازتون استاد.

در مورد این فایل من خیلی هدایتی توی اینستا این فایل رو امروز دیدم و اومدم که برای اولین بار توی سایت در موردش بنویسم. کاری که تا قبل اتفاقات این چند روز فکر نمی کردم هیچ وقت بکنم.

من بزرگ ترین و واضح ترین تجربه هایی که از این فایل داشتم مربوط به خودم و یکی از معلم های مدرسه م میشه.

من حدود سه سال پیش یک عمل کیست مویی پشتم انجام دادم و پیش یکی از بهترین دکتر های اون کار هم رفته بودم ولی بعد حدود دو ماه که زخم من باید کاملا بسته و ترمیم میشد بازم فهمیدم که زخمم بسته نشده و بازه و همش خونریزی میکنه. در حدی که من دوباره زیر تیغ رفتم و مجبور که بخیه زدن دوباره شدم ولی الان با اینکه حدود سه سال از اون عمل میگذره زخم من هر چند وقت یک بار باز هم باز میشه و خونریزی میکنه با اینکه خود دکتر ادعا میکد که تا قبل من فقط یک نفر اینجوری شده بوده که البته بعد چند ماه خوب شده. بعد از اینکه فایل امروز رو گوش دادم کااااملا متوجه شدم که چرا زخم من ترمیم نشد. اون اتفاق جزو تلخ ترین و و دردناک ترین اتفاقات زندگی من تا به الان بوده و من هرگز نمی خوام اون درد رو دوباره تجربه کنم ولی امروز متوجه شدم که دلیل ادامه پیدا کردن این مشکل من به خاطر توجه زیاد من بهش بود. من خیلی وقتا اون رو برای پیاده روی نرفتن با فامیل بهونه کردم. بهونه چاقیم کردم و… که دیگه دست از سرم بردارن و خیلی وقت ها کل اون درد ها رو با اینکه موقع تعریف کردن میاد جلوی چشمم برای خیلی از دوستام تعریف کردم که فقط حس کنم اونا با من همدردی میکنن یا توجه جلب کنم و امروز من این رو فهمیدم.

فهمیدم که حتی الان بعد گذشتن این همه مدت اگه زخم من خوب نمیشه به این دلیله که درسته که من دردش رو به نسبت می تونم حس کنم ولی خیلی وقت ها می تونم به عنوان بهونه ازش استفاده کنم و از زیرذ خیلی کار ها در برم.

بازم ممنون استاد بابت دادن این آگاهی بزرگ به من

تجربه دوم که من به وضوح در زندگیم دیدم مروبوط میشه به یکی از معلم های مدرسه م

یک روز معلم اومد داخل کلاس و بعد یکم درس دادن گفت که یک سری اتفاقات بدی برای بچه کوچیکم افتاده و خیلی از این بابت ناراحتم و از دست اون کسی که بچه م رو اذیت کرده خیلی عصبانیم. این صحبت ها اونقدر ادامه پیدا کرد که حداقل نصف یا بیشتر تایم کلاس ما موقع گوش دادن به صحبت های معلممون رفت. گذشت و این اتفاق دوباره به نحوی بدتر برای بچه ی ایشون اتفاق افتاد و حدود دو یا سه روز باز هم توی کلاس معلمم ما اون داستان رو با حالت ناراحتی و زجر تعریف کرد. حدود یکی دو هفته به همین حالت گذشت که یک روز دیدیم معلممون با صورت کبود شده و پای کچ گرفته اومد و باز شروعکرد به تعریفکردن که چی شده و چون حالش هم بد بود کل روز نتونست تدریسی به ما بکنه.

ایشون با زهم در مورد این اتفاقی که براشون افتاد صحبت میکردن و بچه های کلاس ابراز همدردی میکردیم و یک روز به جایی رسید که دیگه معلم ما ابراز کرد که دعا براشون نوشتن و چشم خوردن و این داستان ها. بعد حدود سه روز که این داستان ادامه پیدا کرد یک روز من به این معلممون گفتم که خانم درست این اتفاق براتون افتاده و متاسفم ولی انقدر در موردش صحبت نکنین که بدتر میشه و این در حالی بود که این مدت ایشون فقط سر کلاس با کمک ما می تونستن بیان و تدریس درستی نمی تونستن بکنن.

به من جواب دادن که نه من برای کسی تعریف نمی کنم که من تا این حرف رو شنیدم با خودم گفتم فقط تلاش کن که حواست رو پرت کنی چون انگار ایشون باورشون خیلی متفاوته که با اینکه هر روز بحث ما توی کلاس و بین خودشون در دفتر در مورد مشکلات ایشون بود باز هم اعتقاد داشتن که برای کسی تعریفنمی کنن.

آخر ماجرا به اینرسید که ایشون وضعیت پاهاشون بدتر شد و مجبور به عمل شدن و حدود 1 ماه نتونستن مدرسه هم بیان و ما با احتساب اون مدت قبل حدود یکی و نیم ماه تدریس معلم رو نداشتیم و توی اون درس افت کردیم.

توی این مثال دومی که زدم من به وضوح دلیل این اتفاقاتی که برای ایشون می افتاد رو می تونستم درک کنم ولی با این فایل به درک عمیق تری از این اتفاقات رسیدم و فهمیدم که ما فکر می کنیم با تعریف اتفاقات بدمون برای دیگران یا حتی درد و دل با خدا به قول معروف خالی میشیم و حس راحتی می کنیم ولی اون بیشتر توی ذهن ما حک میشه و توی همون مسیر قرار می گیریم.

استاد عزیز واقعا از شما و همسر عزیزتون و از خدا سپاس گذار و واقعا ممنونم که تونستم به حداقل کوچکترین درک بیشتری نسبت به قبل از این مساله برسم. ممنون ازتون واقعا و امیدوارم این اتفاقات این چند روز شروع تغییر من و هدایت از طرف خدا باشه و بتونم با آموزش های شما بیشتر به خواسته هام نزدیک بشم و تعهدم رو نسبت به خودم و زندگیم و اهدافم بالاتر ببرم. امیدوارم کامنت من بتونه هم به خودم و هم به دوستان و خانواده ی بزرگ عباس منش کمک بکنه و من هم بتونم از همه شما درس بگیرم.