علائم احساس عدم لیاقت | قسمت 1 - صفحه 8 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند مهربان

سلام و‌درود.

…خدارو شکر میکنم که فرصتی شد تا دوباره دوره لیاقت رو شروع کنم و اینبار جدیتر ادامه بدم.

°•° یکی از نشانه های عدم احساس لیاقت نیازمند بودن به عامل خارجیست برای اینکه تعریف و توجه کنه و تاییدمون کنه تا حالمون خوب بشه:

. برای من خیلی پیش اومده اگر کسی ازم تعریف کنه شور و نشاط فراوانی در خودم حس میکنم ؛ میل به توجه و تایید شدن در انسانها وجود داره و طبیعیه ولی چیزی که در اینجا مطرحه بیش از حد مهم بودن نظر دیگرانه …

یعنی حال خوبم وابسته به تعریف و تمجیدهای خارجی باشه ،

…چندوقت پیش رفتم آرایشگاه موهامو کمی کوتاه کنم وقتی موهامو باز کردم، از پرپشت بودن و صاف بودنش خیلی تعریف کردن هرکی میومد داخل سالن توجهش جلب میشد و میگفتن اتو کشیدی؟ میگفتم نه خودش همینقدر صاف و لخته

خودم میدونستم موهام قشنگه و لختیش و دوس داشتم اما اون تعریفهایی ک شد یه حس خیلی بینظیری برام داشت و همونجا فکرم درگیر شد چرا وقتی خودم تعریف میکنم اینقدر حس خوبی ندارم ولی بقیه که تعریف میکنن انگار رو ابرام؟؟؟؟

یا همین مورد برای ناخنام پیش اومد :انگشتای کشیده و ناخنای کشیده ای دارم خیلی قشنگه هرکسی میبینه میگه ناخن خودته یا کاشت زدی؟ میگم تاحالا کاشت نزدم اینا طبیعیه مال خودمه، و شروع میکنن به تعریف و تمجید اونلحظه حس خوبی دارم ذوق میکنم ولی بعدش با خودم میگم چرا اینقدر از تعریفاشون خوشحال شدم؟

خب حالا دلیلش رو میدونم .

…

..تو بحث لباس پوشیدن اکثر اوقات با میل شخصیم لباس میخرم و میپوشم اما در اعماق ذهنم این فکر میگذره : اگر فلانی از لباست ایراد بگیره چی؟ سعی کن چیزی انتخاب کنی که فلانی خوشش بیاد….

تو ذهنم فقط یک فرد وجود داره که تعریف و تمجیدش برام مهمه و دلم میخاد تاییدش رو بگیرم ، در واقعیت هیچوقت ازش نظری نمیخوام ولی بصورت ذهنی همیشه درگیر نظرش هستم ، این فرد رو توی ذهنم خیلی مهم کردم و از نظر سلیقه ای قبولش دارم اما همین مسئله برای من جنگ درونی راه انداخته که در اکثر خریدها اون فرد توی ذهنم میاد که آیا خوشش میاد یا نه؟؟

این افکارم در حالیه که اون فرد هیچوقت کاری به پوششم نداره نظری نمیده اما میدونم فرد عیبجو و ایرادگیریه و پشت سرم نظرشو به بقیه میگه !

منم برای اینکه از نظرش خوب باشم و ایرادی نداشته باشم تو خریدهام به اینکه خودم چیو دوس دارم‌ توجه نمیکنم به این توجه میکنم که چیو بخرم از نظر اون شخص شیک و باکلاس باشه!!!

….تو رابطه عاطفی اگه حال طرف مقابل بد بود سعی میکردم همدردی کنم اون لحظه حسم آلارم میداد ولی توجهی نمیکردم تو یکی دومورد از نظر مالی مشکل براشون پیش اومده بود خواستم کمکی کنم تا مثلا همدرد باشم حسم فریاد میزد کارت اشتباهه ولی من تمام تلاشمو کردم یکمی حالشو خوب کنم ….نتیجه چی شد؟ اون پولها هیچوقت برنگشت و رابطه خیلی ساده بدون هیچ توضیحی تمام شد!

یا مثلا اگر بحثی با خانواده داشتن منم دخالت میکردم و حس خودمو بد میکردم تا همدردش باشم !

…تو رابطه عاطفی خیلی دلم میخاست زمان بیشتری باهاش صحبت کنم خیلی وقتها انتظارش رو میکشیدم که زنگ بزنه یا پیام بده و حس بینهایت بدی بود چون غرورم اجازه نمیداد خودمم زنگ بزنم منتظر بودم ارتباط از طرف اون باشه ، خودمو وابسته و آویزون میدیدم و حسم بینهایت بد میشد، نتیجه این میشد که بعد از مدتی تحمل اینهمه فشار برام سخت میشد و رابطه رو تمام میکردم.

..تو رابطه شکاک نبودم ، پرس و جو نمیکردم، از احساساتش سوال نمیکردم، هیچوقت گوشیش رو چک نکردم چون حس بدی به خودم میداد خوشبختانه در این موضوعات احساس لیاقت داشتم .

…چندسال پیش بافردی در ارتباط بودم خیلی حساس بود که همیشه دستمو بگیره همیشه چفت هم راه بریم همیشه بغلم کنه حتی جاهای شلوغ…..ازینکارا خوشم نمیومد دستمو از دستش میکشیدم و میدیدم چقدر حالش بد میشه

از تماس بیش از حد فیزیکی نفرت داشتم ولی اون برعکس بود وقتی اعتراض میکردم میگفت تو دوستم نداری تو ازم بدت میاد!! اونموقع فکر میکردم من حتما مشکلی دارم نمیتونستم دلیل درستی براش پیدا کنم و باورکرده بودم آدم بی احساسی ام،سعی میکردم کوتاه بیام و اگر دستمو میگرفت و ول نمیکرد چیزی نمیگفتم ولی حس بینهایت بدی داشتم چون رفتارم از عشق نبود از ترس بود که ناراحتش نکنم.

…همیشه تو ذهنمه که باید برای خواهرزاده و برادرزاده هام کادو بخرم تا دوستم داشته باشند ،هرجایی میرم باید دستم پر باشه تا ارزشمند باشم ، با اینکه من مجردم و کوچیکترین عضو خانواده ام ولی خونه خواهر و برادر بزرگم که میرفتم دوست داشتم چیزی ببرم! کادو بردنم از ترس بود ، ترس اینکه اگه نبرم دوستم ندارن!

همیشه تو ذهنم درگیری هست میگم من که کاری برای خواهرزاده و برادرزاده م نکردم پس دوستم ندارن ! من که بهشون پول نمیدم پس دوستم ندارن!

این افکار باعث شده با اینکه همیشه سعی کردم خوشحالشون کنم اما هیچوقت به چشمشون نیومد و کارامو بی ارزش میدونن! احساس عدم لیاقت میکردم و جهان خیلی خوب بهم ثابت کرد.

.

خیلی خوشحالم که تونستم دوباره این دوره رو از بیس شروع کنم .

استاد جان بابت توضیحات خوبتون ممنونم.