زیبایی ها را ببینیم - صفحه 46

به نام خدا

سلام.

الهی به امید تو.

امروز روز نیکویی است، روز تولد حضرت عباس (ع)

هر روز از روزهای خدا، زیبا و نیکو هستن.

پس از انجام چندین کار، اومدم برای شیر دادن حافظ جون و لالا.

سرانجام، الان لالا کرد فسقلی.

تا چند وقت پیش آرزو داشتم حافظ بزرگ شه سرش رو بذاره روی بازوی من و لالا کنه.

امشب متوجه شدم به ارزوم رسیدم.

سرش روی بازوی من بود و شیر میخورد.

خدای من چه لذتی داشت.

کاملا اگاهانه عشقم رو فرستادم به سمت بازوهام که سر نازنین پسرم روش قرار گرفت.

الهی شکرت.

خدایا ازت ممنونم که حافظ رو بهمون دادی.

هر چی تشکر کنم کمه.

شاید بیشترشو یادم رفته باشه، ولی هنوز یادمه چقدر دوست داشتم ما هم بچه داشته باشیم و خدا اجابتمون کرد.

امشب داشتم قسمت دوم برنامه 1001 رو از تلویبیون میدیدم که حرف جالبی از اقای امین زندگانی مهمان برنامه شنیدم با این فحوا:

تضادها وجود دارن و باعث رشد ادم میشن.

در حال عادی که هنر خاصی نمیکنیم، مهم اینه تو تضادها چطوری برخورد میکنیم.

یاداوری شد برام درس های استاد در مورد تضاد.

من تضادهای خودمو دارم.

تضادهای شخصیت خودم رو.

تضادهای تربیتیِ خودم رو.

گاهی چون درک نمیکنم این تضاد برای رشد من اومده، میترسم و نمیتونم بپذیرمش تا برم برای حلش.

فکر میکنم فقط منم که میوفتم تو تضاد.

برای همین احساس ضعف میکنم و اونجاست که نجواها بمبارانم میکنن.

الهی، خودت کمک و هدایتم کن.

درک همین مشکلم، خودش عینِ زیبایی هست برای من.

الهی شکرت.

چند روز هست که نمیدونم چی بنویسم.

ظهر متوجه شدم نگاه کمال گرایی سراغم اومده وگرنه دلیل شکرگزاری، نکات مثبت و زیبایی های ریز و درشت زیاد دارم تو زندگی روزانه ام.

اینکه چیو بنویسم اینجا که ارزش نوشتن داشته باشه یعنی دقیقا نگاه کمال گرایی.

وگرنه نگاه بهبودگرا میگه کوچکترین دلیل حس خوب، ارزشمنده، هر چی باشه، فرقی نمیکنه.

بهمن به نیمه ی خودش رسیده.

به قول خانم شایسته جان تو قسمت 262 زندگی در بهشت:

الهی شکر یه روز زمستونی دیگه رو خوب سپری کردم.

زندگی یعنی: روز به روز زندگی کن.

همین.

فکر نکن به فردا.

فقط به امروز و اینکه چطور بیشتر خوش بگذره، آسون شی بر آسونی ها فکر و توجه کن.

به فردا، پس فردا، تا اخر هفته، هفته های بعد، اخر ماه، آخر سال، سال بعد و … فکر نکن.

زندگی در حال یعنی همین…

خدایا خودت که اینا رو بهم یاد میدی.

لطفا خودت کمکم کن عملیاتیشون کنم.

کمکم کن درک کنم، هر لحظه بهتر و بهتر درک کنم و اجرا کنم تو زندگی واقعیم.

اگاهی ها رو پیاده سازی کنم تو زندگی شخصیم.

الهی آمین.

امروز بالاخره قسمت 262 زندگی در بهشت رو دیدن و سرشار از شادی شدم.

خانم شایسته جانِ شایسته:

مرسی که مستقلی و اینو اموزش میدی به بهترین شکل ممکن.

یه تشکرِ میلیاردی میکنم از وجود نازنینت که روی رشد و بهبود خودت کار میکنی و به عنوان مثال برای ما هم به نمایش میذاری مراحل رشد و بهبود شخصیتت رو.

مچکرم مریم خانمِ نازنین.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام.

الهی شکر امروز، روز تعطیلیِ همسرمه و خونه است.

الهی شکر استراحت کرد، در کنارمونه، حافظ با باباییش بازی میکنه.

الهی شکر برای بازی جدیدی که امروز خریدم برای حافظ، از لوازم تحریریِ محبوبم خانم کرمی جان، که دو ساله دوستیم.

الهی شکرت برای نهاری که پختم، کشک بادمجون.

الهی شکر همسرم در حالِ نصبِ بارفیکس هست برای تابِ حافظ جون.

الهی شکر برای خوابِ خوبِ سه تامون.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

یا رب

سلام

یه درس بزرگی امروز برام یادآوری شد:

وقتی میبینی انجامِ فلان کار سخته، با مشقته، اعصابت داره خرد میشه، عصبی میشی، ناامید و سرخورده میشی، احساس ناتوانی میکنی…

اون لحظه ولش کن.

موکولش کن به بعد.

برو یه کار دیگه کن، چیزی بخور، بخواب یا هر چی.

فقط اونکار رو ول کن و دیگه بهش فکر کن.

بگو یه زمان بهتر ادامه میدم.

و نگو چه زمانی.

ممکنه اون زمان بهتر 10 دقیقه بعد باشه، ممکنه چند ساعت بعد باشه، یا فردا یا هر چی.

اینطوری بارِ اینکه نمیشه رو برمی داری از روی خودت و اتفاقا در زمانی بهتر، انجام میدی و موفقیت هم اتفاق میوفته.

مثال:

سمانه یادته زهره جون معلم نازنینِ اوریگامیت، بهت چی میگفت؟

اینکه هر وقت تو درست کردن یه شکل گیر کردین، ذهنتون قفل شد، شکل در نمیومد یا اگه درمیومد با بدبختی و زشت از کار در میومد، یادتون باشه ادامه ندین.

ولش کنین.

برین خوراکی بخورین، مشغول یه کار دیگه شین یعنی ذهنتون رو بفرستین یه جای دیگه.

بعد یه زمان دیگه مجدد امتحان کنین.

یه بار که داشتم اوریگامی جعبه میساختم این اتفاق افتاد.

داشتم مشقای اوریگامیم که چندین مدل جعبه ی ماژولار بود رو انجام میدادم که بعد ازشون عکس بگیرم بفرستم برای معلمم.

هر چی زور زدم نمیشد، راحت نبود برام، عجیب بود برام و فکر میکردم چقدر سخته این مدل ها که من نمیتونم درست کنم.

به زور کاملش کردم ولی افتضاح و زشت و نازیبا شدن، برخلاف همیشه و تمرین هام.

یاد حرف زهره جون افتادم و رهاش کردم.

فردا صبح مجدد نشستم پای شکل ها.

باورم نمیشد، خیلی سریع و راحت شکل ها رو درست کردم و فوق العاده تمیز شدن.

انقدر تعجب کردم که حد نداره.

شکلها و دستورالعمل ساختش که همون بود، عوض نشده بود، پس چی عوض شده بود؟

من.

ذهن من.

ذهن خسته ی من استراحت کرده بود و حالا دوباره در حالتِ توانا و قویِ خودش فعالیت میکرد.

سوال؟ چرا اینطوری میشه؟

چون ذهن خسته است.

به هر دلیلی کِششِ انجام اونکار رو نداره و قفل میشه.

به هر دلیلی…

خستگی، گرسنگی، خواب آلودگی، اضطراب، ترس از دیر شدن و نرسیدن و …

تغییر وضعیت دادن به ذهن کمک میکنه دوباره خودشو احیا کنه.

گاهی خود خواب واقعا آدمو احیا میکنه.

چرا این اگاهی بهم یاداوری شد؟

برای مثالی از زندگیم.

حافظ گاهی غذاشو با شیطنت میخوره.

یعنی میخواد تکون بخوره، بره و بیاد وقتی میخوام قاشق دهانش بذارم.

کلافه میشم گاهی.

ولی به خودم گفتم ادامه نده، بچه شاید گرسنه نیست، بذار بازیشو بکنه، بعدا ادامه میدیم.

مورد دوم:

ادمها خیلی متفاوت هستن.

عملکردشون هم همینطور.

علایق و شخصیتشون هم همینطور.

نمیشه با یه الگوی مشترک، بگی همه یه طور رفتار کنن، کارها رو یکسان انجام بدن.

به چه اسمی؟

به اسمِ رسم.

به اسمِ اینطوری بهتره.

نه!

بهترِ هر کس رو، خودش بهتر میفهمه چیه.

چون شخصیت ادمها فرق داره.

برای همین نه باید و نه میشه مقایسه کرد.

نه مجبور بود به یکسان عمل کردن.

مگه ما رباتیم؟

یاد مثال بارزی افتادم.

بچه ها وقتی میرن مدرسه ازشون توقع میره عین هم بشن.

خوب باشن یعنی ساکت باشن، درس بخونن، شیطونی نکنن، ریاضی شون خوب باشه، فوتبال بلد باشن، تو بازی های گروهی مشارکت کنن و …

عملا ربات پروری میشه.

از بس مقایسه میشن با هم که تو هم مثل فلانی باش ببین چقدر خوبه.

و این احساس رو به ادم میدن اگه میخوای خوب باشی و مورد تایید، پس عینِ الگوها باش.

انگار خود بودن، خوب نیست، ارزشی نداره و حتما باید کارهای اون دیگریِ مطلوب، رو انجام بدی تا تو هم قاطیِ ادم های درست حسابی قرار بگیری.

چرا وقتی بزرگ میشیم نمیتونیم درست تصمیم بگیریم؟

و نظر بقیه مهمه.

و اعتماد به نفس نداریم و دایم مشورت میگیریم؟

چون یاد گرفتیم خود بودن ارزشمند نیست.

همیشه ی خدا هم کسانی هستن که بهترن و تو باید اون شکلی شی.

نه!

قطع کن این زنجیره ی معیوب رو سمانه جانم.

خود بودن، خیلی قشنگه.

چون تو نمونه ی یونیک و منحصر به فردی هستی در خلقتِ خدا.

چرا خودتو خراب میکنی با تقلید کردن.

با نقاب زدن.

با موجه جلوه کردن.

با ترس از قضاوت مردم و …

خدایا شکرت برای این گفتگوهای شبانه.

خیلی به وجودم چسبید.

الان که نوشته مو خوندم برای ویرایش، متوجه شدم من چقدر زیبا مینویسم.

چقدر قشنگ حرفها و تحلیلهای شخصیتیِ خودمو از دلِ خودم بیرون میکشم.

الهی شکر.

امشب از دلم رد شد دلم میخواد دلی و شفاف با خودم بنویسم.

الحمدالله اجابت شد.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام.

اصلا متوجه نشدم دو روز شده که اینجا ننوشتم.

اشکالی نداره، الان اومدم.

●دیدنِ فایل جدید روی سایت حقیقتا ذوق زده ام کرد.

عکس فایل بسیار زیباست.

پارادایسِ برفی که خیره کننده است.

و خانم شایسته جان عزیزم که مدتها نبودن.

●خوندنِ کامنت های فوق العاده ی دوستانم در سایت.

●امروز با حافظ جون رفتیم گشت و گذار تو مجتمع مون.

●دیروز وقتی حافظ لالا بود برای خودمون و حافظ جداگانه غذا پختم.

●امروز وقتی حافظ لالا بود فایلهای موبایلمو خالی کردم تو هارد، فضاش باز شد.

●خونه رو جمع آوری و مرتب کردم.

●خواهرزاده های عزیزم محیا و ثمین اومدن خونه مون دیشب.

در کنار هم خوش گذشت بهمون.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خداوندی که همیشه منو به بهترین شکل هدایت کرده.

سمانه جون هر چی بیشتر اروم باشی، بهتر وصل میشی به فرکانسِ الله.

سلام.

از پای یه پاسخ طولانی به سعیده جان رضایی عزیزم تو فایل 11 دوره احساس لیاقت اومدم اینجا.

ساعت یه ربع به 2 بامداد جمعه جان هست 5 بهمن جان.

کامنتی که بیشتر یه گفتگوی درونی با خودم بود و سعیده جانم سببِ خیرش بود.

دمت گرم عزیزم. (با جفتمونم، هم سعیده هم خودم.)

یکی از علایق من در سایت اینه وقتی دوستی رو مخاطب قرار میدم اسم و فامیلیش رو بنویسم.

چون انگار اینطوری mention اش کردم و یه جور سپاس گزاری ازش برای تاثیر خوبی که روم گذاشته.

به واسطه ی کامنتش و حس خوبی که بهم داده.

به خاطر چیزی که یادم داده.

به خاطر توجهش به زیبایی ها.

به واسطه ی شجاعتش برای نوشتن از خودش.

برای مثل های خوبی که نوشته و …

اینکه دوستانم در سایت رو با نام و نام خانوادگی بشناسم برام جذابه.

چون حقیقی تر میشن برام.

چون شناختم نسبت بهشون یه پله بیشتر میشه.

چون یه عالمه اسم مشترک هست، ولی وقتی نام خانوادگی فرد کنار اسمش میاد با خودم میگم اهان پس این کامنت این دوست نازنینم در سایته.

مثل وقتیکه اقا ابراهیم بعد از مدتها فامیلیشو اضافه کرد، منطورم اقای خسروی هست.

یا وقتی تو کامنت اخیر فاطمه جان فهمیدم فامیلیش محرمی هست.

انگار من کشف کرده باشم فامیلیش چیه، حالا خوبه خود فاطمه جان نوشته ها :))))

نفیسه جانم، دوست عزیزم، هنوز فامیلیتو نمیدونم:)))

یه چیزی رو هم اعتراف کنم؟

من برخی پروفایلهای دو اسمه رو درک نمیکنم، یعنی حس خودم میگه تشخیص نمیدم الان کدوم بزرگوار داره کامنت مینویسه مثلِ مهشید و شیرینِ عزیز که بسیار فعال هستن در سایت.

اخه علامتی تو کامنت نیست که نویسنده کدوم عزیز هست یا اینکه من متوجه نمیشم.

جدیدا الناز عزیز یه کار باحال کرد، پروفایل پدر عزیزش رو تغییر داد به الناز و باباش، ضمن اینکه تحسینش میکنم همیشه تو کامنت های خودش مینویسه که الناز هستم که دارم کامنت مینویسم، اینطوری راحت کامنتهاش متمایز میشه از پدرش.

خب، بعضی دیگه مثل فاطمه جان هم که مشخصه خودش نویسنده کامنته، چون اقا رسول اکانت مستقل داره، و اگه از اکانت هم استفاده بکنن مینویسن نویسنده چه کسیه، مثل وقتایی که از طرف محمدحسن جانم کامنت میاد روی سایت با اکانتشون.

این جزییات برای من مهمه که نوشتم.

اینا زیبایی هایی هست که آدمها دارن و من تحسینشون میکنم.

من خودم وقتی تو کامنتی اسم خودم رو میبینم خیلی ذوق میکنم.

چون عملا حس میکنم انگار اون دوست عزیز به نوعی و با روش متفاوت برای من پاسخ نوشته.

حالا اینم بگم، اینکه من چطوری میپسندم محترمه.

اینکه دوستان هم هر طوری میپسندن برای اسم پروفایلشون هم محترمه و ارزشمند.

مهم اینه حالمون با خودمون و پیرامونمون خوب باشه، همین.

وگرنه مابقیش تفاوت های ما با همدیگه است که قشنگه.

روزی که گذشت (پنجشنبه 4 بهمن 1403) فوق العاده بود.

سرشار از حس خوب.

سرشار از انرژی های خوب.

سرشار از نعمت و روزی و برکت و ثروت.

سرشار از شادی.

سرشار از زیبایی و نکات مثبت.

سرشار از سپاس گزاری.

سرشار از تلاش و بهبود.

سرشار از خیر.

سرشار از ایده و هدایت.

الحمدالله برای همه چیز.

تا جایی که به خاطرم بیاد مینویسم.

1- شب، زودتر از همسرم اومدم با حافظ بریم از در ساختمونمون بیرون، یکی از همسایه ها همون لحظه وارد شد.

سلام دادم.

ایشونم سلام با خوشرویی دادن، در رو برام باز نگهداشتن.

گفتن بچه رو خوب بپوشونم بیرون سرده.

منم تشکر کردم با خوشرویی و لبخند.

خب من چی دیدم:

مهربانی.

انسانیت.

رزق. (به قول فاطمه جان محرمیِ نازنین)

محبت.

اینکه ما چقدر همسایه های خوب و بامحبتی داریم.

ظهر هم که از بیرون اومدیم خونه، من و حافظ زودتر اومدیم داخل خونه، همسرم که داشت میومد داخل مدیر ساختمونمون هم همزمان باهاش اومد و سلام و احوالپرسی کردن.

از همسرم پرسید خونه تون گرم هست؟ خوبه.

من چی دیدم؟

مهربانی و انسانیت.

خدارو شکر برای همسایه های خوب و مهربانمون‌.

مچکرم از همه ی مدیرهای ساختمونمون از وقتی اومدیم اینجا تا الان، و بعد.

2- میدون تره بار شهرداری تو منطقه مون جدیدا افتتاح شده و امروز رفتیم خرید.

فوق العاده زیبا طراحی و ساخته شده.

غرفه های متعدد و زیبا که به نظر من خیلی قشنگه، انقدر که وقتی وارد شدیم چشم هام برق زد از قشنگیش، مرتب بودنش، تعدد غرفه ها، نظم محیط، تنوع و جذابیت محصولات.

علاوه بر کالاهای مورد نیاز خودمون که همه رو تهیه کردیم، رفتم برای حافظ یه توپ پارچه ای رنگیِ خوشگل خریدم تا قند عسلم بازی کنه.

روش رنگارنگه، شماره هم نوشته، خودم خوشم اومد از تمیز و مرتب بودنش.

برای خودمم یه جفت کِش موی بنفش خوشگل خریدم.

یه سری کالاها رو هم دقیقا با احساس لیاقت برای خودم خرید کردم.

یه چیز جالب هم اتفاق افتاد که دقیقا نشون داد ما تو مدار ثروت هستیم.

پوشک حافظ رو با قیمت قبلی خریدیم، وقتی اومدیم خونه و فاکتور خرید رو دیدم تازه متوجه شدم که بسته ای که برای ما اوردن قیمت قدیم بوده نه جدید.

برای من دونه به دونه این علایم و نشونه ها مهمه و ذوق میکنم، چون بهم یاداوری میکنن تو چه مداری هستیم.

الهی شکرت.

آهان برای اولین بار ضمنِ خرید، حافظ رو گذاشتم قسمت جلوی سبد خریدِ چرخدار.

اینطوری هم دست همسرم باز شد برای بسته های خرید، هم دست خودم باز شد از بغل کردنِ قند عسل، حافظ هم که خوشش اومد از تجربه ی جدیدِ حرکت با این وسیله.

خب از اونجا که من عاشق لوازم التحریرم، وقتی دیدم غرفه ی لوازم تحریرم هست اونجا، چشم هام دوباره قلبی قلبی شد.

زندگی یعنی همین چشم های قلبی قلبی شده ی من از چیزهایی که دوست دارم و خوشحالم میکنن.

من نظم رو دوست دارم و هر چیزی که بوی نظم و دسته بندی بده، منو به وجد میاره.

غرفه ها با تابلوهای زیبا روی سر درشون مشخص شده بودن، همه چیز تمیز بود و مرتب و قشنگ.

ممنونم برای ظرافت و توجهی که طراح و سازنده و همه ی عوامل این میدون تره بار شهرداری به خرج دادن برای ارایه ای زیبا به مشتری.

و ممنونم برای خدمتی که ارایه میشه.

3- امشب رفتیم میله بارفیکس خریدیم برای نصب تابِ حافظ جون.

نصبش کردیم، یه قلاب مناسب هم بگیریم، تاب اقا حافظ به لطف خدا افتتاح میشه.

4- امروز همسرم off بود و کلی کار انجام دادیم.

فرصتی فراهم شد تا حافظ رو بدم باباییش و خودم به نظافت حمام بپردازم.

انقدر خوشحال شدم که حد نداره.

فرکانس تمیزی بسیار بالاست.

این روزها کمتر فرصت میکنم به جزییات بپردازم و کلیات رو مدیریت میکنم.

ذوق کردم خروجیِ کارم، تمیز شدن محیط حمام رو دیدم.

5- برای حافظ از دیجی کالا سرویس وان و وسایل حمام سفارش داده بودم، امروز صبح رسید.

(با سلام و تشکر ویژه از یکی از اعضای موثر و تلاشگر دیجی کالا که عضو سایته و کامنتهای قشنگشو میخونم ملیحه جانِ مهارتی عزیز.)

محاسن این خرید:

همون رنگی که سفارش دادم رسید دستم.

آبی سفارش دادم که پسرم شاداب شه.

تکه های محصولات خیلی قشنگ هستن.

خیلی خوب بسته بندی شده بود.

آقایی که محصول رو اورده بود خوش اخلاق بود.

قیمت و کیفیت محصول خوب بود.

محصول کاملا سالم و تمیز به دستم رسید.

نظر هم برای محصول گذاشتم.

چون خوندن نظرات بقیه برای انتخاب بهتر بهم کمک کرد.

همین امروز حافظ رو بردم حمام، و وان و کاسه هاشو افتتاح کردم.

خوشش اومد منم از وان کوچولوی پسرم خوشحال شدم.

خوشحالم که میتونه بشینه و بازی کنه.

خدا حفظت کنه قند عسل.

6- امروز کنترل ذهن داشتم روی مسیله ای غیر منتظره، و بلافاصله تعبیرش کردم به خیر.

خیلی آفرین سمانه جون.

7- فایل جدید رو شنیدم، کامنت خوندم و نوشتم، شفاهی سپاس گزاری کردم چون زمان نوشتن نداشتم.

8- تلفنی با عزیزانم صحبت کردم.

پیامکِ عشقِ قلبی فرستادم و دریافت کردم از عزیزانم.

9- خوبی های دوستان و همکارهای سابقم رو مرور کردم.

—————————————————————————–

خدایا به خوابم برکت و فراوانی بده.

خدایا به انرژیم برکت و فراوانی بده.

خدایا به بهبودگراییم برکت و فراوانی بده.

خدایا به سلامتیم برکت و فراوانی بده.

خدایا به درکم برکت و فراوانی بده.

خدایا همیشه حافظِ خودم و عزیزانم باش هر لحظه.

مچکرم خدایا.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت