زیبایی ها را ببینیم - صفحه 48

به نام خداوندِ رحمان و رحیم.

سلام.

امروز خواهرزاده جانم میاد دنبالمون بریم منزل مادر جان به صرفِ حلیم دورهمی.

خدایا شکرت برای خانواده ی خوب و مهربانم.

خدایا شکرت تو این خانواده به دنیا اومدم و شدم ته تغاری شون.

خدا رو شکر برای تک تک اعضای خانواده ام.

خدا رو شکر برای قند عسل کوچول موچولوی خودم که الان تو خواب ناز هست فداش بشم.

خدا رو شکر برای همسر عزیزم.

خدا رو شکر برای خواب خوب.

خدا رو شکر برای مامان مهربون و نازنینم که هم مامان هست برامون، هم بعد از فوت پدر تمام تلاشش رو تو این 13 سال کرده که ما در امنیت و ارامش و شادی باشیم.

الهی شکر برای خواهرهای باصفا و نازنینم.

الهی شکر برای خواهرزاده های جانِ دلم.

الهی شکر برای داداشم و برادر زاده کوچولوی قشنگم.

الهی شکر برای روی خوش و خنده روییم دیشب تو جشنِ خواهرم.

خدا رو شکر برای پذیراییِ عالیِ مادرم در جشنِ دیشب.

خدا رو شکر برای چهره ی ماه و لباسِ بسیار زیبای خواهرم تو جشنِ بله برونش.

الهی شکر برای خوشحالیِ خواهر قشنگم که از من یک سال و یک ماه و 20 روز بزرگتره و پابه پای هم بزرگ شدیم و شاهد عشقش به همه مون هستم و الان تو شادیِ تشکیل خانواده ی خودش، ما هم خوشحالیم براش فراوان.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

یا لطیف

سلام.

خدایا بسیار ممنونم ازت برای امشب و مراسم بله برون خواهر قشنگم که بسیار خوش گذشت.

آبجی جونم عین ماه شده بود.

کلی تحسینش کردم.

ان شاالله خوشبخت و شاد باشن کنار هم.

خودم خیلی بهم خوش گذشت.

رقصیدم.

شاباش گرفتم. (روزی غیر حساب)

خندیدم.

معاشرت کردم با خانواده ی داماد عزیزمون.

کلی عکس و فیلم گرفتم.

کلی عشق دادم و کلی عشق گرفتم.

صبح که بیدار شدم، دیدم زمین خیسه.

بارون اومده بود.

بامداد صدای بارون رو از فایل استاد شنیدم و صبح خودم دیدم که بارون اومده.

مطمین بودم نشانه است برای امروز و اینکه عالی جلو میره همه چیز و همینم شد.

پیشونیِ خواهر جونم رو دوبار بوسیدم.

یکی وقتی از ارایشگاه اومد، یکی هم وقتی باهاش میرقصیدم.

یه چیزی در مورد خودم بگم.

الان داشتم ویدیوها و عکسها رو میدیدم، دیدم چطور خودمم و با خودم راحتم.

اون لحظات واقعا خوشحال بودم و بهم خوش میگذشت.

دیدم به چشم، که چقدر احساس لیاقت و اعتماد به نفس و عزت نفسم بالا بود و هست.

من قبلا اگه چاق بودم روم نمیشد برقصم و وسط باشم

البته قبلا بحثِ نامحرم محرم هم برام مهم بود.

الان دیدم هم تپلم، ولی وسطم و حسابی لذت بردم از شادی و نشاطِ رقصم با خودم.

هیچ قضاوتی در کار نبود تو ذهنم.

نه برای چاق بودنم، نه لباسم، نه رقصم و نه هیچ چیز دیگه ای …

فقط عشق و نشاط و شادی و لذت بود از مراسم بله برون ابجی جانم.

خدایا شکرت.

خدایا شکرت که به شادی دور هم جمع شدیم.

عزیزانم رو دیدم.

با خانواده جدید اشنا شدیم.

رقصیدیم و شادی کردیم.

داماد جدید عضو خانواده مون شده.

همه چیز عالی بود.

خدایا شکرت.

کلی هم قربون صدقه ی خودم و صورت ماهم و نشاطم و عکس های زیبایی که گرفتم، رفتم.

حافظ عسلی هم خیلی پسر اقایی بود و همراهیمون کرد.

جمعه 26 بهمن هم نیمه ی شعبانه، هم ولن تاین.

هر بهانه برای شادی و جشن و نشاط بسیار زیباست.

الهی شکرت.

الهی شکرت برای جمع خانوادگیِ قشنگمون که بزرگتر شد.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

یا لطیف ارحم عبدک الضعیف

سلام.

20 دقیقه به 4 بامداد، بیدار شدم برای آب خوردن.

من معمولا به جز برای شیر دادن شبانه به حافظ، وسط شب بیدار نمیشم.

اب که خوردم، اومدم سراغ موبایلم و کامنتهای دوستانم رو از طریق ایمیلم خوندم.

از ناعمه جان احمدی خوندم، از سفرنامه اقای خسروی خوندم، از نجمه جان رضایی خوندم، و از فاطمه جان محرمی و سعیده جان شهریاری…

وقتی مشغول خوندن بودم دلم میگفت وقتی این وقت بیدار شدم و اتفاقا هوشیارم، حتما باید چیزی رو بخونم که ذوق زده ام کنه، یا تکونم بده.

همینم شد.

تو کامنت فاطمه جان خوندم که دوره جدید داره میاد ولی درک نکردم، چون خبری تو سایت ندیدم.

تکمیلی شو تو کامنت سعیده جان خوندم و متوجه شدم بله، دوره جدید تو راهه و بسیار خوشحال شدم.

مثل سعیده جان جدا از اینکه هزینه خرید دوره فراهمه یا نه، مبلغش چقدره و … منم امیدوارم تو مدار دریافتش باشم، همین.

چون وقتی تو مدارش باشی، بقیه چیزها اصلا مهم نیست.

خود به خود همه چیز جور میشه.

قلبا دوست دارم دوره جدید، سپاس گزاری، باشه.

که اصولی تر جلو بیام باهاش و تمرینش کنم.

اما هر چی که باشه خیر و شادی و برکته.

میدونم و مطمینم.

الهی شکر برای این روزیِ ناب.

خدایا شکرت تو مدارش بودم و از طریق کامنت دوستان نازنینم، زودتر متوجه این خبر خوب شدم.

خدایا امروزم رو زیبا کن برام.

مراسم بله برون ابجی جانم، به زیبایی و سلامتی و شادی جلو بره.

ابجی جانم با همسرش خوشحال باشن تو زندگی شون.

یکی از عزیزانم گفته امشب نمیاد، اشکال نداره شاد باشه هر جا هست.

یکی از عزیزانم امشب میاد، بسیار خوشحال شدم از این خبر خوب، خیلی برام مهمه و دلم براش تنگ شده بود حسابی.

این دومین شبی هست تو این چند وقت اخیر که شب بیدارم و تو سایت کامنت مینویسم.

دقیقا یاد قبل از بچه دار شدنم افتادم که شبانه تو سایت بودم و میخوندم و مینوشتم.

برای من زیباست این اتفاق.

به فال نیک میگیرم و مطمینم امروز زیبایی های فراوانی رو شکار میکنم.

دیشب با دو تا از خواهرام تلفنی گپ زدیم و خندیدیم حسابی.

خدایا شکرت برای این روزی.

قاطیِ همه ی این زیبایی ها، میخوام از یه زیباییِ دیگه بگم.

آشکار شدن یه باگ درون خودم برای این اواخر.

که من توجه نشون میدم به حاشیه.

واردش میشم.

تغذیه اش میکنم.

و لاجرم از همون جنس رو دعوت کردم به زندگیم.

یهو یاد کامنتهای فاطمه جان محرمی افتادم:

حرف نزدن و دخالت نکردن تو حاشیه ها و نازیبایی ها، پاسخ ندادن بهشون، عدم دخالت و ورود نکردن در اموری که من توشون سهمی ندارم و …

سکوت…

سکوت

گاهی حرف نزدن و ورود نکردن تو مسایلی که ارتباطی باهام نداره نیاز به جهاد اکبر داره از درونم.

سمانه جانم

دیشب به چشمت دیدی که سردرد شدی.

خودت فهمیدی چرا.

و جالبتر که تو سردرد نداری عموما.

یعنی چی بشه صد سال یه بار اصطلاحا، سرم درد بگیره، برای همین وقتی سرم درد گرفت فهمیدم نشونه است برای افکار و صحبت های خودم و فرکانس هایی که فرستادم به جهان.

اشکال نداره، الان که فهمیدی تلاش کن اگاهانه بیشتر سکوت کنی و جواب صحبتهایی که بهت مربوط نیست رو ندی، دفاع هم نکنی، توجیه هم نکنی.

الهی شکر که متوجه شدم.

از خدا ممنونم که من رابطه ای با سردرد ندارم و اگه میاد، میخواد بهم بفهمونه داری از مسیر صحیح خارج میشی، خودتو رگلاژ کن دوباره سمانه.

الهی شکرت.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام.

خدایا شکرت برای خوابِ خوب حافظ و خودم دیشب تا صبح.

خواب خوب، واقعا یه نعمته.

خدایا شکرت که عادت کردم به شب بیداری ها، و از اون طرف هم میتونم شب ها ساعت هایی متمرکز و متصل بخوابم.

من اگه بچه دار نمیشدم و به واسطه شیر دادن بیدار نمیشدم، هیچوقت متوجه نمیشدم خواب متصل و راحت، چه نعمت بزرگیه.

قبل از بچه دار شدن فکر میکردم این عادی و طبیعیه دیگه، من شب تا صبح میخوابم، خیلی هم اسان و راحت، چیز خاصی نیست که براش تشکر کنم یا حس خوب باشه برام، انقدر که بدیهی و طبیعی بود.

اما تو این نزدیک 10 ماه که بچه دار شدم، تازه درک کردم اینکه شب بتونی راحت و در ارامش بخوابی به صورت متصل تا صبح، چه نعمت و روزیِ بزرگی محسوب میشه.

برای همین، تا همین شرایط فعلیمم خیلی سپاس گزارم برای هر وقتی که میخوابم.

الان شب ها میتونم ساعت های بیشتری بخوابم.

تا صبح چند بار بیدار میشم شیر میدم به قند نبات، حافظ ادامه ی خوابش رو میده، منم میخوابم تا صبح.

صبح ها هم با هم بیدار میشیم و روزمون رو شروع میکنیم.

دلم میخواد اینارو اینجا بنویسم برای یادگاری برای خودم و این روزهای حافظ کوچولو.

اولین کار اینه که تخم مرغ اب پز براش بذارم.

تا تخم مرغش بپزه، سرویس و پوشک و بازی.

زرده تخم مرغشو نوش جان میکنه با آب، خودمم صبحانه میخورم و میریم برای بازی و کارهای خونه.

من اگه لباس یا ظرف باشه رسیدگی میکنم.

حافظ هم دنبال من عینِ جوجه کوچولو میاد.

من میرم آشپزخونه یا اتاق ها و پذیرایی دنبالم میاد.

به نهار و شام خودمون رسیدگی میکنم.

قطره اهن و مولتی ویتامینشو میدم.

بهش میوه و اب میوه میدم.

معمولا ظهر به بعد لالا میکنه، یه بار هم عصرها لالا میکنه.

منم تو فاصله ی خوابش، یا میخوابم، یا مینویسم، یا تو سایتم، یا با موبایلم سریال تماشا میکنم.

یا اگه کاری باشه انجام میدم.کاری که صدا نداشته باشه تا بچه بخوابه راحت.

همسرم برای نهار میاد، حافظ تا باباشو میبینه کلی ذوق میکنه و گل از گلش میشکفه.

با هم مشغولن و بازی و شادی میکنن و بابایی میره تا شب که بیاد و دوباره ذوق کنیم بابایی اومده.

من هر روز که میگذره با حافظ، چیزهای جدید میبینم و یاد میگیرم.

مهارتهام تقویت میشه.

حافظ رو حمام میکنم، گاهی با هم میریم بیرون گردش و قدم زدن.

معمولا شب ها براش سوپ و غذاشو میپزم که راحت تر باشم، همسرم پیشش باشه و من بتونم به کارهای اشپزخونه هم برسم.

میتونم الان بگم دیگه کم کم دارم به خانه داری و بچه داری عادت میکنم و خودمو وفق میدم باهاش.

درصد سازگاری و انعطاف پذیریم با شرایط جدید و 3 نفری شدنمون داره بهتر و بهتر میشه.

به خودم فرصت میدم.

سمانه جان

طبیعیه، زمان لازم داری تا بهتر و منعطف تر شی نسبت به شرایط.

همین چند روز پیش بود که خدا بهم یاد:

وقتی شرایط عوض میشه، راهکارهای مسایل هم عوض میشن.

نباید با همون راهکارهای قبلی جلو رفت.

چون اینطوری به ادم فشار میاد.

انعطاف پذیری ذهنی، خیلی میتونه به بهبود کمک کنه.

سمانه جانِ جانانم.

ازت ممنونم که تلاشت رو داری میکنی برای انعطاف و بهبود.

من بینم و شاهدم که گاهی چقدر اسان میشی بر سختی ها.

ولی به خودت حق بده.

زمان و فرصت بده تا کم کم یاد بگیری و بهتر شی.

تو مادر خوبی هستی.

تو دختر و همسر خوبی هستی.

انقدر ازت خوشم میاد که نسبت به بعضی چیزها از خودت انعطاف نشون میدی تا حست بد نشه و تو سختی نیوفتی.

افرین سمانه.

همه ی اینا تلاش ها و بهبودهای تو هستن دختر قشنگم.

ببین مامان مریم چه زیبا تحسینت میکنه:

میگه خوب بچه رو مدیریت میکنی و حمامش میکنی.

خوب از پسش برمیای.

چقدر قشنگ با حافظ حرف میزنی.

وقتی داره می ایسته کنارش هستی و حمایتش میکنی.

بهش میگی حافظ سفت و محکم بایست، حافظ مراقب سرت باش.

سمانه تحسینت میکنم واسه همه ی مهارت های جدیدی که کسب کردی از وقتی مامان شدی.

مامان سمانه ی قشنگم.

عاشقتم که سمانه کوچولوی درونت، با حافظ بیدار میشه، و میگی و میخندی باهاش، بازی میکنی باهاش.

با عشق بهش غذا میدی.

سمانه تو هم انسانی.

حق داری گاهی خسته میشی، کلافه میشی، مضطرب میشی.

ولی گذراست.

همه اش گذراست، تو هیچ کدوم نمیمونی.

مرسی که وقتی ذهنت میخواد بهت حمله کنه و حست رو بد کنه، اندازه ی زورِ اون لحظه ات میخوای یه کاری کنی که ذهنت کنترل شه و فضاش عوض شه.

سمانه جان تو توانمند و قدرتمندی.

تو یه مامانِ شگفت انگیزی.

در هر حالتی که باشی، سعی میکنی خوب جلو بری، تلاشت رو میکنی.

امروز خیلی خوشحالی کردم از درونم با پسر قشنگم.

من واقعا سپاس گزارم برای حافظ.

حافظ بسیار مهربان، خوشرو و مستقله.

کیف میکنم که کاوشگری هاشو میبینم.

کیف میکنم وقتی یه چیز جدید میبینه، با دست های کوچولوش کشفش میکنه، متمرکز میشه روی اون وسیله، حالا هر چیزی که هست فرقی نمیکنه، کلی باهاش بازی میکنه، تا سیر شه و بذارتش کنار.

منم یاد گرفتم دیگه.

وسایل رو بهش میدم، سیر که شد از بازی باهاشون، بر میدارم، وسایل جدید میارم، بعد از مدتی و چرخشی دوباره وسایل قبلی رو بهش میدم تا تازگی داشته باشه براش.

من گاهی به خودم خرده میگیرم لابد تو مامان خوبی نیستی و ناوارد، که گاهی انقدر بهت سخت میگذره و پریشان میشی.

ولی اینطور نیست.

مسیر مادری، مسیر جدیدی تو زندگیمه.

من نسبت به انجام کارهای بچه هیچ تجربه ای نداشتم تا بچه ی خودم.

اصلا وارد این مسایل نشده بودم.

ولی الان نزدیک 10 ماه هست که سمانه ی متفاوتی خلق کردم با همه ی فراز و نشیب هام‌.

شادی و نشاطم، خستگی و پریشانیم.

قدرت و اعتماد به نفسم، ترس ها و اسیب پذیری هام.

شهامت و شجاعتم، سخت منعطف شدن و سخت سازگار شدن هام.

همه شون من هستن، سمانه جان صوفی.

تو یه قسمت از سریال پرستاران، وان پرستار با تجربه، به دکتر بارت که دوران انترنیش بود میگفت عجله نکن، به خودت فرصت بده تا یاد بگیری.

بارت میخواست اونم مثل بقیه همکاراش بشه و مسلط باشه به کارش و سوتی نده…

اونجا من تلنگر خوردم.

گفتم این با منه.

پیام منه.

سمانه فرصت بده زندگی رو با همه ی ابعاد و چالش ها و شیرینی هاش یاد بگیری.

نخواه که سوتی ندی.

نخواه که تو همه چیز مسلط و کنترلگر باشی.

اروم باش سمانه جان.

تو داری خوب جلو میری.

همین فرمون رو بگیر و جلو برو.

خواهشا توانایی ها و تلاش ها و نکات مثبتت رو بیشتر ببین.

اینطوری بیشتر رنگ ارامش و شادی و لذت رو تو زندگیت میبینی.

تمرین کن خودتو تشویق کنی.

اگه اشتباهی کردی، خودتو سرزنش نکن.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام اللهِ یگانه

سلام.

دیروز و امروز دایره ی آبی زیبا برام سه پاسخ از سه دوست عزیز، هدیه آورد.

الهی شکرت.

در جهت اسان شدن به اسانی ها، اقدام کردم و بسیار راضیم.

الهی شکر.

الان فایل 25 پروژه مهاجرت به مدار بالاتر رو دارم گوش میدم.

در مورد تمرکز روی انجام دادن کار.

برای من یاداوری خوبیه.

من برای سرعت گرفتن انجام کارها و تیک زدنشون توی ذهنم، گاهی چند تا کار رو با هم جلو میبرم.

گاهی جواب میده و خوبه. (موازی کاری)

وقتاییه که انجام موازی، خللی در اون یکی ایجاد نمیکنه و غیر مرتبط هستن و تصادف زمانی ندارن با هم.

گاهی جواب نمیده.

چون با هم تصادف زمانی ایجاد میکنن.

بیشتر ناراحت و عصبیم میکنه این شیوه کار کردن.

مثال وقتی پیاز داغ درست میکنم، در کنارش یه کار دیگه مثل ظرف شستن یا هر چیز دیگه ای.

جور در نمیاد.

پیاز داغ گاهی میسوزه، بعد درسش رو میگیرم که شتاب نکن.

اروم باش.

اول ببین انجام این کارها موازی، میشه یا نمیشه؟

اینکه استاد در مورد تمرکز روی انجام کار و هدف گفتن یعنی:

ذهنت روی بهبود همون مورد باشه.

میتونم برنامه های زندگی روزانه رو، عنوانِ هدفِ متمرکز بذارم.

الویت منسجم شدن ذهنم هست تا به ارامش برسم.

بعد میتونم هدف بعدی بذارم.

سمانه جان

متمرکز بودن یعنی:

وقتی کاری میکنی، هول نشو برای کار بعدی.

دونه دونه کارهاتو جلو ببر.

و سمانه جان

بدان و اگاه باش که مدل تو کم کم بهبود پیدا میکنه.

شتاب نکن.

کم کم یاد بگیر و بهتر عمل کن.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت