توحید عملی | قسمت 10 - صفحه 21 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیزم ومریم جان مهربان. و همه دوستان الهی درین سایت الهی و معنوی.

استاد، مریم جان، دوستان الان میخوام اینجا اعتراف کنم اقرار کنم به مشرک بودنم به غرور بینهایتم که منو له کرد و به زانو درآورد به درگاه خدایم.

من یخانم مجرد و مستقل هستم که کسب‌وکار و بیزینس خودمو داشتم همیشه. کار من ساختمانی بود از بازسازی تا دیزاین. مثلا یه آپارتمان میخریدم بازسازیش میکردم یا دیزاینش میکردم می‌فروختم براحتی.

همیشه سرم بکار خودم بود. چالش های زیادی تو زندگیم داشتم که همیشه از بچگی تا یادم میاد خودم میزدم تو دل چالش‌ها و مسائل و حلشون میکردم(البته الان متوجه بودم من نبودم خدا بوده، و برای اینکه بتونم راحت یچیزایی را بنویسم از کلمه من استفاده میکنم) هیچوقت متکی به کسی نبودم حتی پدرومادرم. منتظر نمیموندم که کسی بیاد کاری برام انجام بده تا مساله ای پیش میومد بلند میشدم و میزدم تو دلش و پیش میرفتم.

تو بیزینسم هم همینطور. بدون اینکه اصلا موحد بودن و یا مشرک بودنو بلد باشم با خدای خودم پیش میرفتم ازش هدایت میخواستم لذت می‌بردم که چقدر راحت خدا باهام حرف می‌زد تمام تنم میلرزید یحس خوبی بهم میداد وقتی خدا چیزی را بهم میگفت. یوقتایی قبلا با دوستانی که الان دیگه هیچکدومشون تو دامنه روابطم نیستن درمورد چیزاییکه خدا بهم میگفت حرف میزدم ولی هیچکدوم باور نمیکردن و یه نگاه قضاوت گرانه بهم داشتن. یکیشون یبار بهم گفت توهم زدی.

ولی من خودم میدونستم جریان چیه. جنسشو می‌شناختم. قشنگ بود. بگذریم بریم سراغ کسب‌وکارم. تو بیزینسم هم همینطور بود همش ورد زبونم بود که خدایا هدایتم کن کجا برم چی بخرم. و عاشقانه خدا هدایتم می‌کرد. یه دفتر املاک بود که بیشتر مواقع قراردادهام را اونجا می‌نوشتم اونجا معروف شده بودم به بازاری خوش شانس. صاحب املاک بهم میگفت مثل بازاری های حرفه ای و قوی خوش شانسی ولی من میدونستم ربطی به شانس نداره میدونستم حسم میگه خدا میگه. بخدا قسم اون موقع ها اصلا نمیدونستم الرزق الرزقان یعنی چی؟ الان که فکرشو میکنم میبینم شرایط برام جوری بود که رزق خودش دنبالم میومد مثلا یبار یه آپارتمان به شخصی فروخته بودم یکسال بعدش دنبال خرید آپارتمان جدید بودم برای بیزینسم که دیدم گوشیم زنگ خورد و همونی بود که یکسال قبلش بهشون یه آپارتمان فروخته بودم چقدر راحت و پرخیروبرکت برای همه. و بهم گفتن خداراشکر پیشرفت خوبی داشتیم از اونروز و حالا میخوایم این آپارتمانو بفروشیم و یه بزرگتر بخریم. و شوهرم گفت زنگ بزن به خانم فلانی و جریانو بگو…. خلاصه منم همون لحظه همون هدایته بهم گفت خودم باز همونو بخرم. بهشون گفتم بعدازظهر میام دیدنتون و رفتم بهشون گفتم خودم میخرم چقدر خوشحال شدن و با همون قیمت که خودشون میخواستن ازشون خریدم به یک هفته نشد با سودی عالی باز فروختمش. اینجوری رزق دنبالم میومد. چون از وقتی یادم میاد خودم همه کارهامو میکردم همه دیگه ورد زبونشون بود که شهلا فلان شهلا بهمان شهلا خودش اندازه چندتا مرد قدرت داره زرنگه درآمد داره. شوهر میخواد چکار باید بره زن بگیره.. و استادم دوستانم نمیدونم چی شد که یکی از دوستان پدرم وارد زندگی و کسب‌وکارم شد. اصلا چی شد که اون اومد چرا اومد؟ شاید فرستاده از جانب خدا بود که من آگاهانه موحد بودنو یاد بگیرم. جریان به این شکل بود که:

یبار با یکی از دوستان پدرم که بقول آقای رضا عطار روشن که الان ساکن بهشته اتفاقی سر یه آپارتمانی که خریده بودم و داشتم کارای بازسازیشو انجام می‌دادم آشنا شدم. ایشون مهندس بودن و تا اومدن سرساختمان و باهم صحبت کردیم ایشون منو شناختن که دختر دوستشون هستم و منم فهمیدم که مهندس فلانی که قبلنا پدرم دربارشون صحبت میکردن تو خونه ایشون هستن.

خلاصه شرک من از اینجا شروع شد. ایشون بمن پیشنهاد دادن که بیا باهم کار کنیم و تو یه منطقه ای معرفی کردن زمین بخریم بسازیم باغ ویلایی درست کنیم… ومنم دیگه غافل شدم که مثل قبل هدایت بخوام. گرچه همون لحظه اول خدا بهم گفت انجام ندم ولی چرا غافل شدم و قبول کردمو نمیدونم. دیگه شد کار من که خب این مهندسه چندین سال بیشتر از من تجربه داره فلانه بهمانه… واااای چه اشتباهی کردم.

کار اولی را باهم شراکتی انجام دادیم که نمیدونید چقدر همه چیز سخت پیش می‌رفت چقدر اذیت شدم چقدر منت میزاشتن. پول میدادم بیشتر از هرکسی ولی منت هم بود. بالاخره فروش رفت. کار بعدیو دیگه شریک نبودم باهاشون فقط ایشون ساختمان ویلا را قرارداد بستیم ساخت. و هنوز که هنوزه فروش نرفته. رسیدم به مو.خیلی اذیت شدم خیلی له شدم. گیرافتادم. دلم تنگ شده برای اون روزاییکه خودم بودمو خدا.

یه باوری که همیشه داشتم این بود که تا مساله و چالشی برام پیش میومد باخودم میگفتم این اومده که بمن درسایی را بده اون درسا را بگیرم حل میشه ومیره. و براساس این باور از یکسال پیش شروع کردم از خدا هدایت خواستن و اینکه خدایا بهم بگو چیو باید ازین جریان بفهمم. و اولش خودمو سرزنش میکردم که چون به هدایت خدا توجه نکردی به سختی افتادی بهت گفت اینکارو نکن ولی گوش نکردی و خودمو سرزنش میکردم غافل بودم از اینکه قضیه مهمتر از ایناس و من شرک ورزیده بودم. تااینکه یکسال پیش یه شب وقتی به اوج درموندگی رسیده بودم و تو ناامیدی عمیقی فرورفتم و گفتم نمیشه اگه میخواست بشه شده بود تاحالا.. همون لحظه بخداوندی خدا قسم رب عاشق من دستمو گرفتم منو برد پای سینک آشپزخونه وضو برام گرفت آوردم سجاده برام پهن کرد دو رکعت نماز شکر خوندم و اونجا شروع کرد بی وقفه گفتنو گفتن… اگاهم کرد که شرک ورزیدم تا اونموقع اصلا مشرک بودنو نمیدونستم چیه خدا گفتو گفت و من فقط اشک ریختم و فقط همینو گفتم که خدایا من اصلا نمیدونستم اینا شرکه هدایتم کن حالا باید چکار کنم چجوری موحد باشم و بخدا خودش بهم گفت برو فایلهای اجرای توحید درعمل را گوش کن. و از اونموقع تاحالا کارم شده شبانه روز فایل گوش دادن، کامنت خوندن، سوال کردن از خدا و دریافت هدایت های قشنگش. هرچی گوش دادم بیشتر و بیشتر اگاهم کرد حتی بااین فایل باز منو متوجه غرور خودمم کرد این یکسال فکرمیکردم دارم موحدانه عمل میکنم غافل ازاینکه الان خودمو جایگزین دیگران کرده بود.ولی باوجود تمام مشرک بودنم خدا لحظه ای تنهام نزاشت حتی وقتی خودمو سرزنش میکردم بااینکه فهمیده بودم باید خودمو ببخشم و بخودم عشق بورزم ولی نمیتونستم تا اینکه یبار داشتم براش تعریف میکردم که خدایا یادته اونموقع ها هدایتم میکردی چی بخرم بعد خودت چه راحت و عزتمندانه برام مشتری میفرستادی چقدر همیشه کسب‌وکارم پررونق بود حسابام پرپول بود وقتی دفتر سرمایه گذاریمو ورق میزدم قشنگ پشت سرهم افزایش درآمدو میدم جه حال خوبی داشت دلم تنگ شده برا اون روزا و کارایی که برام میکردی و آنی بهم گفت چرا اونموقع همه چیزو از من می‌دیدی که من برات همه چیو جور میکنم میخرم میفروشم چرا حالا همین اشتباه کردن و مشرک شدن را هم از من نمیبینی چرا نمیبینی که بازم از من بوده که بری با اون آقا کار کنی چرا خودتو سرزنش میکنی؟ و اونجا باز یه پرده دیگه از جلو چشمم رفت کنار. و تونستم خودمو ببخشم.

الانم دارم پله پله طبق هدایت‌های خدا پیش میرم دارم تلاشمو میکنم نجواها میان از خودش مدام هدایت میخوام آنی جوابمو میده سوال برام پیش میاد آنی جواب میده شک میاد آنی به یقین میرسونه و…

بله دوستان عزیزم الان دیگه رسیدم به مو

ولی حتی آگهی فروش ملکم را هم از سایت دیوار برداشتم انگار دیگه دلم نمیخواست آگهی بزنم. سپردم بخودش نجوا اذیتم میکنه ولی مدام شبانه روز درحال حرف زدن باخودش و تکرار باورهایی که خودش بهم یاد داده هستم تلاش می‌کنم عملکرد داشته باشم توحیدی عمل کنم. حتی صبح نجوا در گوشم میخوند حالا که سپردی اگه بازم طول بکشه میخوای چکار کنی درلحظه از خدا هدایت خواستم و درلحظه خدا هدایتم کرد که اونموقع که درحال شرک ورزیدن بودی خدا داشت کاراتو انجام می‌داد و رهات نکرد بعد حالا که سپردی بهم فکرمیکنی کاری نمیکنم برات؟!! دلم آروم شد نجوا خاموش شد. درلحظه اون شعر پروین که استاد در فایل توحید عملی 9 خوندن یادم اومد اون قسمتش که درباره این میگفت که ما که با دشمنان چنانیم فکرمیکنی با دوستان… (متن شعرش یادم نیست ولی مفهومش همین بود)

ببخشین کامنتم طولانی شد. ازروزیکه استاد این فایل گذاشتن و خداوند منو متوجه غرورم کرد همش ازش میخواستم که خدایا خیلی مزه شیرینی داره این غرور خودت این شیرینی را ازم بگیر. خالصانه و خاضعانه ازش خواستم و بهش گفتم خدایا میخوام درپناه تو باشم میخوام بازم مثل قبل حتی عالی‌تر از قبل با هدایت‌هات پیش برم میخوام موحد باشم وبندگیتو بکنم خودت این غرور و طعم شیرین منم منم را ازم بگیر. و امروز اینجا نوشتم تا بااین نوشتن و اقرار کردن پتکی بزنم به اون غرور بیجا که شهلا میتونه شهلا خودش….

درپناه حق باشین استاد عزیزم مریم جانم و دوستان بی‌نظیر که باوجود اینکه نمیشناسمتون ولی بینهایت عاشق همتون هستم و ذوق میکنم از شنیدن و خوندن موفقیت‌هایی که مینویسین.