دلیل نتایج پایدار - صفحه 13

«أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرَهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ» «تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ»

ﺁﻳﺎ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺜﻠﻲ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﻛﻠﻤﻪ ﭘﺎک [ﻛﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺍﺳﺖ] ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭﺧﺖ ﭘﺎک ﺍﺳﺖ، ﺭﻳﺸﻪ ﺍﺵ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻭ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﻭ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﻣﻴﻮﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻣﻰﺩﻫﺪ. ﻭ ﺧﺪﺍ ﻣَﺜَﻞ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩم ﻣﻰﺯﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺘﺬﻛّﺮ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺷﻮﻧﺪ (سوره ابراهیم آیات 24و25)

سلام و درود فراوان به انسان نورانی و موحد ، سعیده پروردگارم. الهی که در پناه نورٌ علیٰ نور، حال دلت عالی عالی عالی باشه. و این نقطه آبی رو در بهترین زمان و مکان و شرایط دریافت کنی و از خداوند درخواست میکنم این کامنت رو باعث احساس خوب و مثبت تو قرار بده.

کلی حرف دارم برات از جاهای مختلف ولی نمیدونم کدومشو برات بگم. خودت قانون رو بهتر از من میدونی. از هر زاویه ای به هر موضوعی نگاه کنیم متوجه این موضوع میشیم که اصل و اساس همه چیز در این عالم توحیده. خودت بهتر از من میدونی ، ولی من دوست دارم چیزایی رو برات بازگو کنم تا باورهای خودم قوی تر بشه، از طرفی این کامنت نوشتن ها دفتر مشق منه.

پس خودتو آماده کن برای یه کامنت طولانی و پر حرفی دیگه از طرف حمید ، شاید اون کامنت کوتاه قبلی رو جبران کنه.

اول از همه از درک خودم از این آیات شریفه سورهٔ ابراهیم بگم. (ابراهیم جان پروردگار)

مفسرین قرآن میگن این آیه در شأن حضرت فاطمه زهرا (س) نازل شده ، من دانش تفسیر ندارم و به نظر مفسرین و شخصیت حضرت صدیقه طاهره (س) احترام میذارم. ولی برداشت شخصی من از زاویه ای دیگه است، از زاویه درسها و قوانین توحیدی. خداوند مثالی رو میزنه از کلمه ای طیبه، از کلمه ای پاک، از یک اصل پاک و مقدس. که همه جوانب اون پاکه. یه فکر، یک باور، یک انرژی یک کلام ، یک ایده … از همه جهت پاک. وقتی اجرا میشه یه تنه و اصل محکم و استوار رو پایه گذاری میکنه، و شاخ و برگ و جزئیات اون در جوانب مختلف خیر و برکت و فراوانی و ثروت و معنویت رو گسترش میده. و در آیات بعدی خداوند فکر و باور و کلام و عقاید غلط و منفی رو تشبیه می‌کنه به علف هرز که هر چقدر هم رشد کنه بازم محکوم به فناست، کیو دیدی از علف هرز محصول برداشت کنه؟ ولی یه درخت ارزشمند ثمری میده که همه ازش بهرمند میشن.

یه مثال مشهودش همین سایت استاد عباس منش. اولین بار ایده و فکر اولیه اش گسترش توحید و یکتاپرستی در جهان بوده. وقتی استاد از ابتدا این نهال رو کاشت ذره ذره تنومند شد و افراد اومدن و بیشتر و بیشتر شدن. فرض کن ما بتونیم یه آمار بگیریم از تک تک اعضای سایت و از هر نفر یه عدد بگیریم که فلانی از آموزشهای استاد چقدر موفقیت مالی کسب کردی؟ (ببین فقط موفقیت های مالی رو دارم مثال میزنم چون به عدد میشه بیان کرد، روابط ، احساس خوب و خوشبختی و سعادت و شکرگزاری قابل بیان با اعداد نیست) مجموع تمام تراکنش‌های مالی ناشی از آموزشهای استاد عباس منش چقدر خواهد بود؟ چند میلیارد؟ درحالیکه استاد روز اول نگفت من یه سایت بزنم فلان عدد تراکنش مالی ایجاد کنه، ولی الان چند هزار نفر عضو داره، موفقیت‌های مالی استاد و همه دانشجویان شون رو اگه جمع بزنیم واقعاً خدا می‌دونه چقدر میشه. همه اش از یک باور مقدس و پاک شروع شد.

برای علف هرز و باورهای شرک آلود دیگه مثال نمی‌زنم چون هنوز کلی حرف دارم.

خدایا کمکم کن فراموش نکنم چیا رو میخوام بگم.

طی یکی دو روز گذشته من کامنتهای مختلفی رو خوندم ولی دوتا کامنت عجیب سکشن زد توی مغزم. از دوتا انسان نورانی و ارزشمند. از یه زوج توحیدی. یکیش کامنت ارزشمند سیدعلی عزیزم، یکیش هم کامنت ارزشمند همسر گرانقدر شون خانم کیانی فر. کامنت سیدعلی در پاسخ به شما بود. دو انسان گرانقدر یک باور توحیدی رو‌ به دو شکل بیان کردن و من از تعجب بقول شاعر «دهقان به تعجب سر انگشت گزان است…» و میگم این دو انسان ارزشمند لایق داشتن این چنین زیبایی‌های در زندگیشون هستن. لایق هستن بهترین و زیباترین نقاط جهان رو بگردن.

کامنت سیدعلی نکات فراوانی داشت ولی یه باور طلایی توش بود که ذهن من مقاومت داشت در پذیرشش ولی چون به باورهای سید علی بیشتر از باورهای داغون خودم اعتماد دارم گفتم حق با سیدعلی ه حتی اگه من الان نتونم درک کنم. سیدعلی نتایج طلایی دستشه. و اون باور این بود «در ابتدا از شغلی که داری به نهایت احساس خوب و خوشبختی و عاشق بودن برسی تا جهان تو رو به یه شغل بهتر هدایت کنه» یاد اون باور توحیدی استاد عباس منش افتادم «تنها راه گذار از ثروت رسیدن به آن است» ببین من باید یاد بگیرم از کار توی صنعت لذت ببرم. از آتش‌نشان بودنم لذت ببرم احساس خوبی داشته باشم ازش، احساس ارزشمندی کنم تا بتونم برم بالاتر.

(من بدون مثال هوافضایی نمیتونم حرف بزنم خخخخ)

مثل اینه که خلبان بخواد اوج بگیره ولی استیک رو بده پایین، یا اگه هلیکوپتر باشه اهرم کالکتیو رو بده پایین ، چطوری میخوای با کالکتیو منفی ، ارتفاع مثبت بگیری؟ بقول خلبانها پازیتیو کلایمب کنی.

همین باور طلایی و ارزشمند و توحیدی توی کامنت خانم کیانی فر به شکلی دیگه گفته شده بود. اونجایی که خانم کیانی فر در مورد مهاجرت و موانع اون صحبت میکنن، و اینکه تلاشهای مکرر شون نتیجه نمی‌ده ،و نهایتاً از خداوند درخواست هدایت میکنن، و میگن اکی اگه قراره همینجا ایران بمونم، میمونم و نهایت لذت رو از این سرزمین میبرم. اون وقت ترمز ها آزاد میشه، و اولین هدایتها و نشانه ها میاد و مهاجرت شون شروع میشه. وقتی به باور «ارزشمند بودن و لذت بردن از همین سرزمین ایران می‌رسند خداوند درهای مهاجرت به سرزمین های دیگه رو براشون باز میکنه» میگه بفرمائید بندگان موحد و یکتاپرست من،بفرمایید در زمین خداوند سیر کنید. «قل سیروا فی الارض» «ارض الله الواسعه»

گفتم «خدایااااااا این دوتا بنده ات لایق داشتن بهترین نتایج هستن» (جمله رو با تاکید بخون، کلمه بهترین هم تشدید داره)

این دوتا انسان بینظیر دارن باورهاشون رو زندگی میکنن، من تازه دارم سعی میکنم بیسیک ها رو تغییر بدم. خب معلومه «میان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمین تا آسمان است»

این دوتا کامنت واقعاً یه تغییر اساسی در ذهنم ایجاد کرد.

قصه بعدی که میخوام برات تعریف کنم اینه که دو روز پیش همسر زنگ زد که توی گرمای بالای 40 درجه بوشهر که ادارات رو تعطیل کردن، ناگهان کولر ما خراب شده. چند روز پیش یکی از همکاران کولرش خراب شده بود و سی و چند میلیون تو خرج افتاد. خب منم ماه گذشته با موضوع خرابی کولر ماشینم درگیر بودم. اینبار من عسلویه بودم،و اتفاقاً حالم هم خیلی عالی بود که ناگهان این تماس برقرار شد. «فلانی کولر خراب شده، خونه بشدت گرمه». بلافاصله صدها نجوای بزرگ و کوچیک از زوایای مختلف شروع شد. (یاد سکانس حمله یه ساحل نورماندی افتادم توی فیلم نجات سرباز رایان)

تنها چیزی که تونستم بگم این بود: آروم باش ، یه کم بهم زمان بده فکر کنم ببینم چیکار میتونم بکنم. گفت ببین هر کاری میخوای بکنی زود باش اینجا شده خود جهنم. گفتم آرامشتو حفظ کن، من درستش میکنم. خیالت راحت (یاد کامنت جواد عزیز افتادم، خدایا من ادعای حل مسئله کردم، تو هوامو داشته باش، خودت هدایتم کن) تلفن رو قطع کردم شروع کردم با خودم مرور کردن، اکی ،من حالم خوبه، این موضوع قراره به من درسی رو بده، بذار ببینم خدا برام چه پلن آموزشی داره. پاشدم رفتم وضو گرفتم و دو رکعت نماز خوندم و بعدش رفتم سراغ قرآن. کمی حالم بهتر شد ولی پینگ پونگ ذهنی شروع شد، تعق و توق صدای ضربه های توپ و راکت میومد. یکی من بگم یکی ذهن نجوا بزنه،فورهند ، بک‌هند .

و اعتراف میکنم حالم داشت منفی میشد ولی گفتم اکی من مطمئنم خدا منو تنها نمیذاره. این یه درسی برام داره. ساکت باش ذهن عزیزم اجازه بده خدا کارشو انجام بده. «ذهن عزیزم ،درسته شما بندگی کردن بلد نیستی، ولی خداوند خدایی کردن رو خوب بلده»

هیچکسی رو سراغ نداشتم بره سراغ این موضوع ، همسر هم خودش تنها بود و بنا به دلایلی نمی‌خواستم از برادرم درخواست کنم این کار رو برام انجام بده چون اون تعمیرات کولر رو‌ در حد عالی مسلطه. (ببین عالی در حد عیب یابی از پشت تلفن، بهش میگی کولر اینجوری شده کار نمیکنه، میگه فلان صدا رو میده، فلان لرزش رو داره ، این فلان قطعه است، هر کی جای داداشم حامد بود ثروت خوبی بهم میزد ولی خدا خیرش بده باورهاش بشدت داغونه). رفتم به مسئول شیفت گفتم مرخصی میخوام یه روز برم خونه، هر کاری کردن دیدن نفرات تعدادشون به حد نصاب نمی‌رسه گفتن حمید بخدا شرمنده فردا نمی‌تونیم ، ولی پس فردا یه نفر بهمون اضافه میشه برو و بیا (پس فردا امروزه، چهارشنبه، مرخصی بهم دادن، ولی من الان سر کارم)

گفتم اکی من به نشانه ها باور دارم. حتماً دلیلی داره، یه روز صبر میکنیم. به خانمم زنگ زدم گفتم یه روز میتونی صبر کنی. شرایط من اینه، برو خونه خواهرت یا مامانت ، من خودم میام درستش میکنم.( با اعتماد به نفس میگم خودم حلش میکنم ولی ته دلم میگم خدایااااااا من بشدت به راهنمایی و کمکت نیاز دارم.)

روز بعدش مسئول شیفت اومد گفت خودم رفتم به رئیس گفتم برات مرخصی رد کنه برای چهارشنبه، امروز عصر من میرم بوشهر بیا با هم بریم. گفتم باشه دیدم خداوند وسیله ایاب و ذهاب رو فراهم کرده، گفتم OK برو که رفتیم که رب العالمین داره یکی یکی پلن رو چیدمان می‌کنه. سلطااااااااااان فرمون دست شماست قربان، امر بفرمائید من چیکار کنم. بهم گفت یه زنگ به حامد بزن ازش یه راهنمایی بگیر ، گفتم چشم. زنگ زدم گفتم حامد کولر دچار مسئله شده. گفت اگه رد روغن اطراف لوله ها می‌بینید نشتی گاز داره (حداقل 4 تومن هزینه رو دستم میذاشت) اگه روشن می‌کنید فن کار می‌کنه ولی موتور لرزش داره، زور میزنه ولی روشن نمیشه خازن کولر سوخته(کمتر از 200 هزار تومن) شواهدی که رو میدونستم بهش گفتم گفت یا خازنه، یا اتصالاتش. سر راه میری بوشهر یه توقف بزن وسایل رو میذارم خونه مامان اینا برو بردا‌ر. گفتم زحمتت میشه و قیمتش چنده و … گفت حمید خجالت بکش … بیا بردار ببر ،زشته حرف پول میزنی ،تو ببر اصلا ببین خازن خراب شده یا نشده.

دیدم خداوند برام مرخصی گرفته، ماشین گرفته، خازن رو تهیه کرده، منو رسوند تا خونه ، خدا رو شاهد میگیرم تعویض خازن کمتر از ده دقیقه زمان برد. روشن کردم، کولر عین ماست روشن شد. گفتم خدایا ، من این همه مدت یادم نبود بابت این نعمتت شکرگزاری کنم. منو ببخش، خدایا ازت ممنونم. خدایا همه رو تو چیدمان کردی. من تا لحظه ای که کولر رو تعمیر کردم(خداوند برام تعمیرش کرد) یه هزار تومنی خرج نکردم. بعدش گفتم خب این که درست شد پس من مرخصی لازم ندارم فردا. میرم سرکار ، یه روز کسر کار هم بخورم حدوداً یه تومن به ضررم میشه. بذار برم سر کار. پاشدم با ماشین خودم اومدم عسلویه، سر راه یه بنزین زدم. داشتم میرفتم یه سانتافه توی مسیرم بود، یه صدایی توی قلبم گفت حمید چرا برای برگشتن ازم درخواست نکردی؟ من همین سانتافه رو مأمور میکردم تو رو برسونه سر کار. گفتم آره بخدا، راست میگه ، همون‌جوری که من برای رفتن و تعمیر یه هزار تومنی پول از جیبم ندادم و خداوند بینهایت دستش رو مامور کرد، خب برگشتن هم با یه دست دیگه اش کمک میکرد. چرا من حواسم نبود.

میگن یه آقایی چراغ جادو پیدا کرد غول چراغ اومد بیرون گفت سه تا آرزو کن، گفت یه دونه سمند میخوام، گفت بفرمائید اینم سمند ، آرزوی دوم، گفت اینم یه دونه سمند، گفت خب بیا اینم دومین سمند، آرزوی سومت چیه گفت میشه اینم یه دونه سمند،گفت عجب ؟ بیا اینم سمند سومی، چرا سه تاشو گفتی سمند ؟ گفت میخوام سه تاشو بفروشم یه دونه مزدا تری بخرم… حکایت درخواست های ماست از خدا. خب پسر همون اول درست درخواست کن از خدا. چرا دست خدا رو می‌بندی؟

این موضوع واقعاً برام درست داشت. بقول استاد توی شیوه حل مسائل رفتم و مسئله رو حل کردم و برگشتم و یاد گرفتم از خداوند کامل درخواست کنم و تسلیم و صبور و خاضع باشم و احساس خوبم رو حفظ کنم تا یادم بمونه که خداست که دستانش رو به یاری ما می‌فرسته.

وقتی رسیدم عسلویه رفتم سراغ قرآن، گفتم خدایا تعهد قرآنی امروزم رو بنویسم. بگو چی اومد؟ همون آیه ای که چند روز پیش توی کامنتت برام نوشته بودی.

آیه 29 سوره رعد. «الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ» منو کجا میبینی ، روی ابرها بودم و کلی ذوق و اشک شوق و کلی حال خوب و دفتر و باز کردم و شروع کردم به نوشتن. در پایان صفحه نوشتم «خدایا من (سر این موضوع به این سادگی اینقدر نجوا اومد سراغم و) فقط به اندازه یه دونه ارزن بهت اعتماد کردم و امید و ایمان به خرج دادم تو همه کارها رو برام انجام دادی، ( من از خودم چی داشتم مگه ؟!) خدایا دونه ارزن منو به اقیانوس بدل کن.»

اینم حکایت دیروز و امروز من بود و این همه درسی که برام داشت.

بعد از اون یه حسی بهم گفت حمید بیا یه یادآوری برای خودت بذار که همیشه یادت بمونه. توی شرایط سخت به یاد خودت بیار که چطوری خداوند بهت کمک می‌کنه. رفتم توی نوت گوشی یه صفحه جدید باز کردم و موضوعش رو نوشتم«فکت هایی در خصوص جریان هدایت و حمایت الهی در زمان حل مسائل» و چند تا موضوعی رو که یادم بود من با مسائل مواجه شدم و خداوند برام برنامه رو چیدمان کرده و مسئله حل شده رو نوشتم. که یادم بمونه ، وقتی ذهن شروع می‌کنه به نجوا ، بذارم جلوش بگم ذهن نجواگر کفور عزیزم، نظرت در مورد یه کمی سکوت چیه؟ شما ابزارت منطقه! اکی ! اینها هم فکت هایی هستن که در گذشته خداوند من رو مورد حمایت قرار داده و منو تونستم مسائل رو حل کنم. Be quiet please.

و در پایان کامنتم یه بیت شعر بنویسم از حافظ شیرازی در وصف حال خودم.

«طوطیان در شِکَّرِستان کامرانی می‌کنند ؛ و از تَحَسُّر دست بر سر می‌زند مسکین مگس»

تفسیرش به زمان ساده میشه «دانشجویان توحیدی استاد عباس منش دارن در زمین خداوند سیر میکنن و از زیبایی ها بهرمند میشن، حمید امیری ذوق زده است که تونسته یه کولر تعمیر کنه»

در پناه نور هدایت نور علی نور رب العالمین ، همواره نورانی باشی‌.