الگویی مناسب برای کسب و کار - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ

فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَکُونَ ﴿6١﴾

چون آن دو گروه یکدیگر را دیدند، اصحاب موسی گفتند: حتماً ما به چنگ آنان خواهیم افتاد.

قَالَ کَلَّا ۖ إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ ﴿6٢﴾

موسی گفت: این چنین نیست، بی تردید پروردگارم با من است، و به زودی مرا هدایت خواهد کرد.

فَأَوْحَیْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاکَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَکَانَ کُلُّ فِرْقٍ کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ ﴿6٣﴾

پس به موسی وحی کردیم که عصایت را به این دریا بزن.پس [دریا] از هم شکافت و هر پاره اش چون کوهی بزرگ بود.

وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِینَ ﴿64﴾

و آن گروه دیگر را [هم در آنجا] به دریا نزدیک کردیم،

وَأَنْجَیْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِینَ ﴿65﴾

و موسی و هر که با او بود، همه را نجات دادیم.

ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ ﴿66﴾

آن گاه آن گروه دیگر را غرق کردیم.

إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَهً ۖ وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿6٧﴾

بی تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد، و بیشترشان مؤمن نبودند.

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿6٨﴾

و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است.

=======================================================================================

خدای عزیز و شیرین و قدرتمندم،تو که هیچ وقت خسته نمیشی،احساساتی نمیشی،خوابت نمیبره،گمراه نمیشی،فراموش نمیکنی،تو که بی نیاز مطلقی،تو که پناه عالمی،تو که ارباب تمام جهانی،تو که نگرانی نداری،تو که درگیر همزات شیطان نمیشی،تو که منِ انسان رو باعشق خلق کردی و به ضعف من آگاهی…آره خدا…خودِ خودِ تو…بر جسم و جان و روح ضعیف من از قدرت خودت ببار و اجازه ی وصل شدن صادر کن،که من به نور تو،به صلات تو برای هر لحظه از زندگیم فقیرومحتاج و نیازمندم،خدایا اگر تو کمکم نکنی،اگر دستمو نگیری،اگر هدایتت رو نفرستی،اگر دریا رو باز نکنی،من هم جز غرق شدگانم…خدایا از قدرت عصای موسی…بر دستان ما و بر استواری قدم های ما ببار…و کمکمون کن در مسیر توحید،ثابت قدم بمونیم.

رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ

=======================================================================================

سلام به استاد عباسمنش عزیزم،استاد ممنونم که از پشت ابرها درومدی و با کلام الاهیت بر جسم و جان وروح ما تابیدی و یکبار دیگه نور خدا رو برقلبمون جاری کردی.

سلام به استاد شایسته جانم و سپاس فراوان برای تک به تک فعالیت های معنوی شما در این غار حرا.

سلام به تموم رفیق های نازنین غارحرای من ….

سلام و سلامتی و نور ورحمت الله به جسم و جان و روح توحیدی ارزشمندتون.

مینویسم و مینویسم و مینویسم و نگران طولانی شدن کامنت نیستم،مثل نگران نبودن طولانی شدن نمازم….مثل نگران نبودن هرچه بیشتر قرآن خوندن …مینویسم و به هر شعشعه ی نور الله،تشنه م…

یکبار دیگه،خداوند منت سرم گذاشت و من رو در زمان درست هدایت کرد.وقتی من که دیگه توانی در برابر شلیک های موشک شیطان و نجواهای ذهنم نداشتم.وقتی احساس کردم دیگه اینجا آخر خطه و بیشتر ازین از دستم برنمیاد…وقتی از ته قلبم به بی عقلی خودم اعتراف کردم و صداش زدم:

آهای خدا…کجایی؟من هیچی نمیدونم،من هیچی بلد نیستم،من هیچ آشنایی ندارم،من هیچ توشه ای ندارم،پس کجایی؟چرا صدات نمیاد؟چرا کمک هات رو نمیفرستی؟چرا باهام حرف نمیزنی؟خدایا اگر فکر کردی که من به کسی رو میزنم و از کسی درخواست میکنم به غیر از تو،سخخخخت در اشتباهی!خودتو نشون بده!

وقتی صبح دفترم رو باز کردم و براش نوشتم:

ایاک نعبد و ایاک نستعین

اهدنا الصراط المستقیم

من قربانی هیچ شرایطی نیستم،من خالق زندگیمم

من خدایی دارم که از رگ گردن به من نزدیکتره و هر لحظه در حال اجابت منه

من خدایی دارم که خالق آسمان ها وزمینه،و کیهان و کهکشان هارو مدیریت میکنه

من خدایی دارم که هیچ وقت دیر نمیکنه

من خدایی دارم که گفته من به بندگانم نزدیکم،و دعای دعاکننده رو اجابت میکنم

من خدایی دارم که گفته هرکس برای من کنترل ذهن کنه،من براش راه خروج باز میکنم و از جایی که فکرش رو نمیکنه بهش روزی میدم

من خدایی دارم که گفته با هر سختی آسونیه

من خدایی دارم که من رو روی دوشش سوار کرده

من خدایی دارم که هر لحظه درحال هدایت منه،نگران منه،عاشق منه،منو دوست داره همینجوری که هستم،خدا منو قضاوت نمیکنه

من خدایی دارم که رب العرش العظیمه،خدایی که گفته هرکسی غیر از من رو صدا بزنیداونها اگر باهم جمع بشند قدرت خلق یک مگس رو ندارند،و اگر مگس چیزی ازشون بگیره نمیتونند پسش بگیرند.

خدای من خدایی که هرجا دستم به شاخه نرسه،برام شاخه رو میاره پایین

خدایا توحید یعنی یک قدرت وجود داره،اونم شمایی…از قدرت کن فیکونت به من ببار….

نوشتم و نوشتم و نوشتم….

و وقتی وارد سایت شدم دیدم ماه م از پشت درومده و کمک الله رو برام رسونده…

فایل رو صبح دیدم…بهتر شدم…اما توی فرکانس فهمش نبودم…

اما الان…با همون کلید اول فایل،پیغام خدا رو دریافت کردم.

توانایی دیدن امکانات-کنونی

استاد من امروز دوباره هدایت شدم به جلسه 1 قدم 6،شاید صدبار قبلا بهش گوش داده بودم اما امروز تازه داشتم درکش رو مزه مزه میکردم…اونجایی که شما گفتید:

وقتی فهمیدم هدایتی هست،حرکت کردم…وقتی حرکت کردم هدایت رو دریافت کردم!

بچه ها،من حرکت کردم،بعد هدایت رو دریافت کردم

ایمان؛ایمان،ایمان،ایمانی که حرکت بیاورد،ایمان است،ایمانی که حرکت نیاورد،حرف مفت است

وحالا شما توی این فایل یک بار دیگه با کلام الاهیتون به جسم و روح خسته ی من که چند روز درگیر همزات شیطان و نجوای ذهن بود نور باریدید:

همیشه و تو هر شرایطی،اگر شما به خداوند ایمان داشته باشید و اگر باورهای خوبی داشته باشید،اگر کنترل ذهن داشته باشید،اگر فکر نکنید دیگه راهی نیست،همیشه راه هایی هست که به ما گفته میشه و هدایت میشیم و خیلی خیلی مسیر برای ما ساده پیش میره،درحالیکه برای بقیه خیلی سخت داره پیش میره

وقتی باور داریم خداوند در همه حال،در همه حال میتونه به ما کمک کنه،فارغ از شرایط بیرونی،خداوند مسخر کرده آسمان ها و زمین رو برای اینکه بتونم زندگیم رو اونجوری که بخوام رقم بزنم

استاد الان 867 روزه من وارد سایت شما و دانشجوی شما شدم و به الله قسم نه بعد از چند ماه،نه بعد از چند هفته،نه بعد از چند روز،از همون روزی که وارد سایت شدم من معجزه های خداوند رو دریافت کردم و از مسیر نتیجه دیدم،از همون اول به خودم قول دادم برای خودم رد پا بزارم و مسیری که اومدم رومشخص کنم،از همون اول سعی کردم تموم هوش و حواسم رو بدم به شما،هرچیزی که میگید گوش بدم و به هرچیزی که میفهمم طبق توانم عمل کنم و خیلی شفاف و روشن هم مسیری که اومدم توی کامنت هام مشخصه…

اما باز توی شرایط جدید،ذهن چه جوری،چه جوری هاش رو شروع میکنه…نمیشه نمیشه هاش رو شروع میکنه…

انگار توان خدا تا همینجا بود…انگار خدا منو تا اینجا اورد گفت بقیه ش با خودت،دیگه از دست من برنمیاد….

حالا بشین دوتا دوتا چهارتا کن با مغز محدودت که چه جوری میخوای این همه مسئله رو حل کنی….

یکی دو روز پیش که همینجوری درگیر دودوتا چهارتای مغز محدود و پوز خند های شیطان و نجواهای ذهن خودم بودم،دفترم رو باز کردم و براش نوشتم ببین خدا …اصلا هر معجزه ای که توی زندگیم تا الان رقم زدی رو بیا بزاریم کنار!

اصلا بیا اون أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ رو هم بیخیال شیم،من میخوام بشم اون تک سلول توی دل مادرم!

بیا منطقی باهم بشینیم پای میز مذاکره!

اون موقع که من تک سلول بودم،عقل داشتم مگه؟هوش داشتم مگه؟توانایی داشتم مگه؟پول داشتم مگه؟کار داشتم مگه؟

مگه مدیریت همه چیز با شما نبود؟

مگه بهم جای گرم و نرم ندادی؟

مگه با جفت بهم غذا نرسوندی؟

مگه تک به تک سلول هام رو نساختی؟

مگه هر اعضای بدنم رو با هدایتت شکل ندادی؟

هوم؟مگه این کارهارو من انجام دادم که الان دارم روی عقل محدود خودم حساب میکنم؟

اگر تو همون خدایی،اگر این سعیده هم یک دونه سلوله!

پس به قول استاد عرشیانفر من میخوام بشینم همینجا،هییییچ کاری نکنم!ببینم میخوای چیکار کنی!

استاد شما تو جلسه ی 4،قدم 5 میگید:اینجاهاست که آدمی که روی خودش خوب کار کرده میتونه تفکر الخیر فی ما وقع رو توی عمل اجرا کنه،وگرنه که زیر فشار ذهن آدم خوردمیشه!99/9 درصد آدم ها نمیتونند ذهنشون رو کنترل کنند،برای همین 99/9 درصد آدم ها نمیتوند بهشت رو توی این دنیا تجربه کنند.

استاد اعتراف میکنم این چند روز داشتم زیر فشار ذهن خورد میشدم،اما گیوآپ نکردم،اما ادامه دادم،اما نزاشتم ترس ها بر من غلبه کنه،نزاشتم تسلیمم کنه و میدونم بزودی پاداش ها از همه طرف میرسه!

من باید حرکت کنم تا در ها باز بشه….

اگر برگردم و به یادم بیارم کجاها ایمان نشون دادم و حرکت کردم و چه جوری درها باز شد،دیگه نمیزارم انقدر ذهنم بهم فشار بیاره…

استاد احساس میکنم تازه یک قطره از دریای آیه ی الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ رو میفهمم.

ایمان به غیبی که حرکت میاره…ایمانی که میگه من حرکت میکنم،خدا کمک هاش رو میفرسته…ایمانی که به چیزی که توی دست های خداست و نمیبینه، بیشتر از امکاناتی که خودش داره و میبینه توکل میکنه ….

اگر یادم بیاد کجاها تونستم این مفهوم رو در عمل اجرا کنم و پاداش هاش رو دریافت کردم مثل:

وقتی بهم گفت بچه هاتو بفرست پیش پدر و مادرت ومن فرستادمشون بدون هیچ اثری از انتقالی

و بعد درها باز شد و از ناکجاآباد جایگزین انتقالی برام پیدا شد!

وقتی دانشگاه انتقالی من رو بخاطر همتراز نبودن جایگزین رد کرد و من گفتم الخیر فی ماوقع…

و بعد کمک الله رسید که کویرت رو رها کن تا هدایتت کنم…رها کردم و از دفتر دانشگاه زنگ زدن و گفتن انتقالی شما بدون جایگزینه…

وقتی کارهای اداری انتقالی طول کشید و من گفتم حتما خدا پلن بهتری داره و من صبر کردم.

وقتی به جای icu فرستادنم اورژانس کودکان و همه گفتن بدبخت شدی و من گفتم الخیر فی ماوقع

و ندای الله رسید که اینجا سکوی پرتاب توعه…بپر تا من بغلت کنم…

وقتی من انصراف از کارم رو اعلام کردم و پریدم در حالیکه هیچی از قدم بعدی نمیدونستم…

و خدا بغلم کردو هدایتم کرد و گفت برو کیش…

وقتی بی توشه و بی آشنا و بی کس و بی پلن رفتم جزیره …درحالیکه هیچی نمیدونستم…

و یاری الله رسید و من رو به بهترین مدیر عامل دنیا وصل کرد ….

با تموم این تجربیات !

حالا من چرا باید نگران ادامه ی مسیر باشم؟چرا حواسم به این نکته ی طلایی نبود؟

توانایی دیدن امکانات-کنونی

من با همین امکانات حرکت میکنم و دستم رو میزارم توی دست مدیر کیهان و کهکشان ها …

من به خدایی توکل میکنم که استادم ازش میگه:

من کاری به توانایی انسان ندارم،من دارم درمورد توانایی انرژی صحبت میکنم که انسان رو خلق کرده،اگر دستتو بزاری توی دست اون،دیگه چه جوری حرکت میکنی؟

یکبار دیگه،باطری توحیدیم رو فول شارژ میکنم و به حرکتم ادامه میدم و ایمان دارم درها بزودی باز میشه…از کجا؟از جایی که به عقل محدود من نمیرسه….

وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا،وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ ۚ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ

استاد عزیزم،از روشنی قلبم ازت سپاسگزارم و دعا میکنم من در زمان لانچ دوره تون …با شما هم مدار باشم و روح تشنه م،از آگاهی های جدیدتون سیراب بشه…

دوستون دارم بینهایت…

و به امید دیدار روی ماه شما و استاد شایسته در بهترین زمان و مکان

رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ

پروردگارا! بی تردید ما [صدای] ندا دهنده ای را شنیدیم [که مردم را] به ایمان فرا می خواند که به پروردگارتان ایمان آورید. پس ما ایمان آوردیم. پروردگارا! گناهان ما را بیامرز، و بدی هایمان را از ما محو کن، و ما را در زمره نیکوکاران بمیران.