ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 3 - صفحه 25

با سلام و خسته نباشید به استاد بی نظیرم برای این فایل های فوق العاده

سوال اول:

از وقتی دوره عزت نفس رو شروع کردم خیلی کمتر خودمو سرزنش میکنم ولی اشتباهی که اخیرا انجام دادم این بود که متعهد کردم خودمو در مکانی که باورهای نامناسب ، محدودیتها وجود داره نمانم و بجاش با دوستان هم فرکانسیم، صدای دلنشین استاد تمریناتم و هرچیز دیگه که من را در راه و حال خوب نگه داره بمونم ، اشتباهم این بود نشستم در این جمع یهو بحث از چیزهای که حالمو بد میکنه شد ، بجا اینکه پاشم برم موندم و بحث کردم ، بحث حال منو خراب کرد هیچ تاثیری روی اون فرد نگذاشت فقط منو عصبی کرد چون چالش من بود سعی میکردم باورهامو درمورد این موضوع درست کنم پس باید ورودی مناسبی داشته باشم ، سعی کردم درموردش صحبت نکنم کار هامو بکنم حالمو خوب کنم و کلا درمورد موضوع فک هم نکنم چون ایمان دارم به احساس خوب=اتفاقات خوب

خلاصه با شنیدن ویس استادحالم بهتر شد

تمرین(مرحله اول و دوم)

چند روز پیش با دوستم تصمیم گرفتیم بریم بیرون ، من باشگاه بودم در مسیر خونه با دوستم تماس گرفتم که بریم یه جا هوا خوبه دوستم گفت بریم گاهی اوقات اگر بخوام جایی برم به خانواده ام نمیگم کجا دارم میرم میگم کار دارم رفتیم بیرون کمی دیر شد(من دارم رو خودم کار میکنم روی باورم که من آزادم و این زندگی منه و من لایق لذت بردن از زندگیم هستم الان که بیرونی لذت ببر چون برای این امر اومدی اشتباه من اینه اجازه میدم افکار و باور ها محدود کننده مغزمو قفل کنه و دیگه کنترلم دست اون افکار بی اساس بشه ) خلاصه تا اسنپ بگیریم برگردیم من دگرگون شدم بخودم میپیچیدم از هجوم افکار از استرس و کلی ترس در وجودم و نجواها وای دیر کردی برگردی خونه بابات عصبیه مادرت کلی حرف بارت میکنه اصن برا چی اومدی بیرون همون خونه بمون و هزار فکر ، و جولان کردنشون تو مغزم و اون لحظه هیچ چیز درست پیش نمیرفت اسنپ گرفتم نمیدونم چطور چهار خیابون اون ورتر مبدا رو زدم و خیابون یک طرف بود نمیتونست دور بزنه مجبور بودم پیاده برم و بیشتر دیر شد خلاصه تو مسیر با فایل ها سعی میکردم کنترل کنم کمی تونستم آرامش خودم برگردونم و حالم خوب نگه دارم ، برگشتم خونه هیچ اتفاقی نیوفتاد هیچی حتی مادرم که هروقت دیر کردم میگه چرا دیر اومدی اینبار نگفت کجا بودی و پدرم هم مث همیشه نمیپرسه کجا بودم و همون نجوا که وقتی بیرون بودم میگفت برسی خونه چه بلاهای قرار برات نازل بشه وقتی برگشتم شروع کرد ببین بیرون رفتن برای خودت کوفت کردی ، خودت لایق داشتن آزادی لذت بردن نمیبینی تو مغزت این موضوع باور نکرده میخوای بقیه قبول کنن و باورش کنن و کلی سرزنش و تمام تلاش های که در مسیر بهبود خودم انجام دادم رو نادید شمردم، خلاصه همش میگم چطور خلاص بشم از این باور کمبود لیاقت کم ارزش شمردن خودم و همش به در دیوار میزنم یه راه حل سریع میخوام چون وقتی تو این موقعیت هستم فک میکنم تنها چالش و مشکل زندگیم اینه قشنگ کل وجودمو در برمیگیره و فرصت درست فک کردن رو هم ازم میگیره .

تمرین(مرحله سوم)

درس که میتونم بگیرم و همیشه سعی میکنم در اون موقعیت ازش استفاده کنم من لیاقت لذت بردن از زندگیم دارم من فارق از هر چیزی لیاقت اینو دارم که آزاد باشم و مهم ترین درسی که بی چونه چرا نتیجه داده احساس خوب=اتفاقات خوبه

میتونم از این اتفاق استفاده کنم که بیشترو بیشتر کار کنم روی خودم باورهای محدود کننده ام بشناسم مقاومت هامو تشخیص بدم ، باور های سازنده بسازم ، برم تو دل مقاومت هام

اگر به بخواهم این مسئله رو از دید قدرتمند کننده ببینم من قبلا جرات نداشتم بگم دارم میرم خونه دوستم کل رفت امدم به خونه و مدرسه ختم میشه یا رفت آمد فامیل همین بعد که دانشگاه رفتم با دوستان جدید آشنا شدم چند بار دوستانم رو دعوت کردم و اینجوری شروع کردم به رفتن به خونه اونا و گاهی رفتن به کافه ای یا پارکی با آنها بعدش هم با کار کردن روی خودم شرایط بهتر شد اول به واسطه انجام کارهای اداری خانواده تنها میرفتم بیرون و بعدشم هرچه بیشتر کار کردم بهتر شدم و فهمیدم این روند تکاملیه کار میکنم روی خودم بهتر میشم و هرچقدر بیشتر کار کنم در فرکانس خوب بمونم یواش یواش میرم به مدار های بالاتر ، و تکاملمو طی میکنم فقط کافی متعهد باشم ادامه بدم مسیرمو و اتفاقات خوب بهتر بهتر میشه شرایط بهبود پیدا میکنه .

تمرین(مرحله چهار)

تحسین کنم افرادی که در مکان و زمان آزادن ، افرادی که خودشونو لایق لذت بردن از زندگیشونو میبینند و کار های که دوست دارند انجام میدهند فارق از دیدگاه بقیه فارق از محدودیتی که در آن بزرگ شدند رو ببینم وتحسین کنم آدم های که با خودشون در صلح هستند، … من معجزه تحسین کردن رو هرروز دارم میبینم واقعا، و امر دیگه من همش میگفتم مادرم یا پدرم نمیزارع و عوامل بیرونی جز خودمو مقصر میدونم، اما بعداز اینکه به اگاهی که من خالق زندگیم هستم شروع کردم به نوشتن و تکرار کردن که من لایق زندگی شاد و ازادم و تحسین کردن وجه مثبت پدر و مادرم تا بتونم این باور رو درخودم جا بدم که من در این شرایط باید حالمو خوب کنم با همین پدر مادرم پس تو هرروز داری این آدم ها رو میبینی باید از همون جایی که هستم حال خودموخوب کنم ، و معجزه شد هرروز این آدم ها آروم تر و مهربون تر از قبل میشن ، بیشتر بهم عشق میدهند و من رو لایق احترام میبینند و برام ارزش بیشتری قائل میشن و من سپاس گذار تر .

استاد بینظیرم بازهم سپاس گذارم از این زحمتی که میکشید از این فایل های که دگرگون میکنه کل وجودمونو چقدر حالمون بهتر میشه بعد نوشتن این چالش های که تو مغزمون هست و چقدر نوشتن معجزه میکنه .

سپاس گذار الله هستم که به این سایت فوق العاده هدایت شدم .

در پناه الله یکتا شاد پر انرژی و سلامت باشید.