پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 4 - صفحه 17 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد عزیزم

در رابطه با الگو های تکرار شونده رفتاری در موقعیت های استرس زا من یه سری الگو های کاملا مشابه و روتین طوری دارم

وقتی یه خبر بد میشنوم یا کاری انجام میدم که نتیجه نا زیبایی میده یا اتفاق غیرمنتظره ای میوفته من انگار بهم شوک وارد میشه همون اصطلاح که انگار یه سطل اب یخ ریختن روم

اولین واکنش من کاملا یه واکنش جسمیه دست و پام انگار لمس میشه، دستام یخ میزنه و لرزش داره و احساس میکنم حین راه رفتن پاهام دنبال خودم میکشم ضربان قلبم در بالاترین حد ممکن خودش قرار میگیره واقعا هیچ میلی به صحبت ندارم و وقتی سعی میکنم که صحبت کنم کلمات به زور از بین لبام میاد بیرون و جملات کاملا کوتاه و مختصر میگم در حالی که خیلی کشیده بیانشون میکنم و انگاری لکنت دارم . دچار احساس حالت تهوع و عوق زدن و همچنین احساس دلپیچه ی شدید میشم و نیاز فوری به سرویس بهداشتی دارم

بعد از طی کردن این پروسه جسمی دچار پشیمانی شدید میشم که چرا این کارو کردی چرا جور دیگه ای نبودی و یا اینکه احساس قربانی شدن دارم که این حق من نیس و بعدش گریه میکنم و وحشت زده ام و احتمالا پیش خدا التماس میکنم و سعی میکنم با خدا معامله کنم که فلان موضوع ختم به خیر کن من از این به بعد بهتر عمل میکنم که 99 درصد موافع حرفام کشک بود

و تا یه مدت طولانی از درون درگیر اون اتفاق هستم و یه میزان ضعیف از حالت واکنشی جسمی رو دارم انگار مثلا منتظرم یه استکان بشکنه یه صدای بلندی هرچیزی که در عین بی اهمیت بودن برام نقش محرک داشته باشه ،اون محرک دریافت میکنم و با شدت خیلی کمتر از لحظه اول برخورد با موضوع استرس زا بدنم واکنش نشون میده

در یک کلمه منتظر جرقه ام

خاطرم هست وقتی بچه بودم تا حدود همین چند سال پیش هر وقت کار خطایی انجام میدادم و مورد سرزنش مادرم قرار میگرفتم مامانم منو صدا میزد و من اغلب توی چارچوب در اشپزخونه یا اتاق یا تکیه به دیوار از لحاظ جسمی خشکم میزد و اصلا متوجه نبودم که مثلا یک ساعته تو همین حالت وایسادم تا سرزنش های مادرم تموم شه و اینکه خشکم میزد بیشتر مادرم عصبانی میکرد

من صبر میکردم و به تمام سرزنش هاش گوش میدادم تا وقتی اون به من بگه حالا دیگه برو

هرچند الان که با شما اشنا شدم واقعا بهتر شدم میتونم بگم که این واکنش ها اغلب هنوز هم هستن ولی تو مدت زمان کمتر،مثلا اگه قبلا نیم شاعت بود الان 10 دفیقه اس و بعدش بدنم ریلکس میشه

در مورد سرزنش شدن توسط مادرم یا هرکس دیگه ای هم من سعی میکنم دیگه توی اون مکان نمونم و برم الان سعی میکنم تحرک داشته باشم و ،سعی میکنم بعد از اینکه حس کردم یکم طرفم اروم تر شده از خودم دفاع کنم و مقصر 100 درصدی نباشم دیگه

وقتی به موقعیت های استرس زا مواجه میشم و بعدش ریلکس میشم یه مدت بعدش شاید یکی دو هفته یا یه ماه بعد من ارامش خوابم بهم میریزه به دفعات از خواب میپرم و خواب مفید ندارم و احساس خستگی دارم

خاطرم هست که وقتی تو شهر ما که کرمانشاه باشه چند سال پیش زلزله اومد و من شبش واقعا راحت خوابیدم ولی یه مدت بعد حس میکردم شب ها که میخوابم یا بعضی مواقع در روز توهم میزنم که زلزله اومده مثلا سقف داره بهم نزدیک میشه یا توی مدرسه وقتی بغل دستیم پاش تکون میداد من در لحظه اول حس میکردم رلزله اس و چند ثانیه بعد میفهمیدم پای دوستمه

توی موقعیت های استرس زا هنوزم حس میکنم که نمی تونم کنترلش کنم و تمام تلاشم اینه که از شدت واکنش هام کم گنم شروع میکنم با خودم صحبت کردن یه سری از حرف های استاد رو یاد خودم میارم و تکرار میکنم و اینکه احساس بد اتفاقات بد و اینکه اتفاقات به خودی خود معنایی ندارن و این ما هستیم که بهشون معنا میدیم

سعی میکنم با احتمال دادن سودهایی که برام درپی خواهد داشت خودم اروم کنم

سعی میکنم به اتفاقی که افتاده فکر نکنم و خودم مشغول کنم مثلا کامنت های سایت بخونم یا شروع کنم به مرتب کردن اطرافم

واقعا تغییراتی که داشتم خیلی بهم کمک کرد

امیدوارم بتونم روزی تمام این احساسات و واکنش هارو کنار بزارم و بتونم دنبال راه حل مسئله باشم

خیلی ممنونم ازتون به خاطر اینکه ادمو به فکر کردن تشویق میکنین