درس‌هایی از انیمیشن گربه چکمه پوش - صفحه 11

یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ

به نام خالق عشق و زیبایی

درود و خداقوت به اساتید و دوستان بهشتی خودم در این بهشت زیبا

سپاس‌گزار خدایی هستم که مرا به زیبایی و آسانی هدایت می‌کند؛ اگر ساده باشم به‌سمت سادگی‌ها و اگر سخت باشم به سمت سختی‌ها

دیروز یه صحبتی در خانواده شد که خیلی قابل تأمله و مرتبط با موضوعی که مطرح شد و اون هم تعریف موفقیت و افراد موفق در دوست و آشنا و فامیل بود. یکی میگفت آره به‌نظرم فلانی از همه موفق‌تره چون اینو اینو اینو داره، یکی دیگه میگفت نه فلانی رفته فلان جا فلان ازدواج رو کرده فلان مدرک رو گرفته فلان شرکت رو راه انداخته، بعد من پرسیدم که بین همه این مثال‌هایی که زدید کدومشون وقتی دو دقیقه پیشش میشینی حالت رو خوب میکنه؟ انرژی و کلام خوبش چنان تو رو در برمیگیره که اصلاً نمیتونی لب به گله و شکایت باز کنی؟

سال‌ها فکر میکردم که موفقیت یعنی فلان دانشگاه قبول شدن، فلان مدرک رو گرفتن، فلان شرکت رو تأسیس کردن و بی‌رقیب بودن، با فلان کس ارتباط داشتن، فلان و فلان جا سفر کردن. واسه همین من هم دویدم دنبال فلان چیز و فلان کس اما دیدم هر چه تندتر میدوم بیشتر دارم نفس نفس میزنم تا اینکه نشستم سر این کلاس که یکی صحبت از توحید کرد، صحبت از سپاس‌گزاری، صحبت از توجه به نکات مثبت، صحبت از زندگی در لحظه، صحبت از اعراض از نازیبایی‌ها، صحبت از انا اقول کن فیکون، صحبت از خلق زندگی به‌وسیله کانون توجه و افکار غالب ذهن، صحبت از اینکه تمام اتفاقات زندگی ما بدون استثنا نتیجه فرکانس‌های ارسالی خودمون به جهان هستی است، صحبت از رب و عدالتش.

توی این چند سالی که از خدا عمر گرفتم به جز عزیزانی که تو این سایت هستند به‌ندرت آدم‌هایی رو پیدا کردم که حالشون با زندگیشون خوبه و از ته دل سپاس‌گزار هستند و از کلام و انرژیشون روحت شاد میشه.

چه بسیار افراد مشهوری که جلوی دوربین ظاهر شدند و برای نیفتادن از تکاپو و خارج نشدن از کانون توجه مردم خودشون رو همرنگ جماعتی کردند که خودشون هم نمیدونند در زندگی به‌دنبال چه چیزی هستند و اصلاً برای چی هستند. طبیعیه که نفهمیم موفقیت و خوشبختی رسیدن نیست. یک جریانه.

خانم مسنی در همسایگی ماست که تنها زندگی میکنه و دیروز رفته بودن جایی و تو راه یه بستنی با دوستشون خورده بودند که صاحب مغازه گویا اشتباهاً نردیک چهار میلیون تومان اضافه کشیده بود از کارت ایشون و اومدن در خونه و از من خواستند که برم و پولشون رو بگیرد. تو راه که داشتیم میرفتیم گفتم خدایا این بنده تو اومده پیش من فکر کرده که میتونم بهش کمکی کنم اما من که میدونم قدرتی ندارم و قدرت دست توست خودت کارش راه بنداز. بعد تو ذهنم داشتم این رو میپروروندم که آره الان میرسیم و صاحب مغازه خیلی راحت پول رو برمیگردونه (به این خانم گفته بود که نمیتونم الان برگردونم پول رو). بعد که رسیدیم شروع کردم خیلی آروم با طرف صحبت کردن اولش می‌گفت باید تا فردا صبر کنید و اینا، بعد همون موقع گفتم خدایا خودت کار ما رو راه بنداز، بعد به ثانیه نشد یه دفعه یکی از دوستاش رو دید گفت فلانی ما اینجا اشتباه کارت کشدیدم داری فلان قدر بزنی برای ایشون و اون بنده خدا هم زد. بعد که داشتیم برمیگشتیم تو راه این خانم همسایه کلی تعریف و تشکر و اینا. یه لحظه به این فکر کردم من که میدونم این کار من نبود. درسته من رفتم قدم رو برداشتم اما میتونست نده، هرچقدرم قلدربازی در میوردی اما میتونست اون لحظه یجور دیگه‌ای عمل کنه اما اینکه یه دفعه انقدر نرم شد و این همزمانی اتفاق افتاد که دوستش رو ببینه که کار کی میتونه باشه غیر از خدا؟

وقتی که برگشتم خونه خیلی فکر کردم به این موضوع. با خودم میگفتم ببین ما آدم‌ها به‌واسطه جایگاهی که پیدا میکنیم چقدر میتونیم فراموش کنیم مسیر رو که کی این جایگاه رو به ما داده و برعکس با یادآوری توحید چقدر میتونیم بهشتی کنیم جایی که داریم زندگی میکنیم رو. فرقی نداره نقش ما در زندگی خود و اطرافیانمون چیه، پدر، مادر، دوست، پیمانکار، تمام این‌ها به‌واسطه قدرتی است که خداوند به ما داده، مسیری است که برامون روشن کرده و ما رو از تاریکی به‌سوی نور رهنمون ساخته و میکنه.

خود سپاس‌گزاری نعمتی است که هر کسی از آن مطلع نیست. دیروز داشتم به مدارها و صحبت‌های خانم شایسته در جلسه 3 کشف قوانین که میگفتن وقتی رو خودت کار میکنی نه قدم به قدم، بلکه مدار به مدار رشد میکنی فکر می‌کردم. چقدر این تئوری مدارها هماهنگه با مفهوم لازدینکم، لازم نیست تلاش طاقت‌فرسا کنی یا زندگی رو یه میدان مبارزه ببینی کافیه دستت رو بذاری تو دستای خدا به جا اینکه پارو رو سفت نگه داری.

اعتراف میکنم که خود من درخصوص آسانی خیلی مقاومت دارم و خیلی برام البته قابل درک‌تر شده که آسانی بنای جهان هستی است.

دیشب با یکی از دوستان داشتیم در مورد مفهوم ان مع‌العسر یسری و جریان هدایت صحبت می‌کردیم و بهش گفتم، از اونجایی که فوتبالی هم هست، تا حالا دقت کردی که مسی و رونالدو چقدر آسان در موقعیت گلزنی قرار می‌گیرند؟ به‌قول استاد انگار بقیه بازیکنا مسخ میشن و یه راهی برای این‌ها باز میشه که خیلی آسون برن گل بزنن. چجوریه بقیه بازیکنا هم که دارن تو همین تیمی بازی میکنن و از نظر بحث‌های فنی خیلی استانداردهای بالایی دارند اما جلوی این‌ها حرفی برای گفتن ندارند، همون راموسی که هیچ‌کس نمیتونه ازش رد بشه جلوی مسی دریبل میخوره یا رونالدو یه جوری تو نقطه‌ای به پرواز در میاد که هیچ‌کس حتی 1% هم به عقلش نمیرسه که بشه توپ ازونجا بره تو گل. آیا غیر از اینکه این افراد دارند هدایت میشن؟ چرا هدایت میشن حالا؟ چون خودشون رو باور دارند، باور دارند که میتونن به این نقطه برسند و رسیدن به این نقطه دشوار نیست.

یه مصاحبه‌ای از رونالدو میدیدم که ازش مصاحبه‌گر پرسید چه حسی داری از اینکه رکوردها رو یکی پس از دیگری پشت سر میگذاری و گفت من به‌دنبال رکوردها نیستم رکوردها به‌دنبال من هستند، من از کاری که انجام میدم لذت میبرم و همه این‌ها خودش اتفاق افتاده.

بعد به این فکر کردم که دقیقاً بقیه بازیکن‌ها و خود ما تو زندگی داریم خلاف این عمل می‌کنیم و تو زندگی همش دنبال رکورد زدن هستیم، الان فلان کارو انجام بدم الان فلان عدد تو حسابم ایجاد کنم الان فلان چیزو داشته باشم، که چی؟ که با کی مسابقه بدیم؟ لحظه مرگ کدوم یک از این‌هارو میتونیم با خودمون ببریم؟ آخرین باری که یه کاری برای خودت کردی که فقط برای خودت مهم بود و ازش لذت بردی که بود دقیقاً؟

چند وقت پیش یک فضایی پیش اومد که با چندتا از بزرگان صنعت و الگوهایی که من تو کارم خیلی فکر می‌کردم خفن هستن و اینا یه جلسه‌ای داشتیم و باورم نمیشد که انقدر حوصله‌سر باشن، یعنی انتظار من این بود که الان میرم کلی انرژی مثبت هستند و کلی چیزای خفن ازشون یاد میگرم و اینا، یاد گرفتم اما نه اونجوری که فکر میکردم. یاد گرفتم که مسیری که خدا برات روشن کنه چقدر تفاوت داره با مسیری که خودت بخوای روشن کنی. یاد گرفتم که زندگی یعنی لذت بردن با کارت عشق کردن، سپاس‌گزار بودن، نه اینکه دو تا چیز به کار و زندگیت اضافه بشه و دیگه خدا رو بنده نباشی (این رو هم بگم که من از این بابت سراغ این افراد رفتم که تو ذهنم آدم‌های موفقی بودند و اصلاً کاری ندارم با اون کسایی که هیچی ندارند و تو زندگیشون و فکر می‌کنند هر که در این وادی مقرب‌تر است جام بلا بیشترش میدهند). یاد گرفتم اصل اینکه حال دلت خوب باشه و این زمانی که همه چیز خودش طبیعی اتفاق بیفته. چقدر خدارو سپاس‌گزاری کردم که چقدر مسیر رو درست اومدم چون خدا هدایتم کرده. این‌ها الگوهای زمان ضلالتم بودند زمانی که فکر میکردم موفقیت تعریفیه که بقیه دارند اما از زمانی که مسیر رو برام روشن کرد عباس‌منش‌ها رو نشونم داد، ابراهیم ها رو نشونم داد، ایلان ماسک‌ها رو نشونم داد، بزوس‌ها رو نشونم داد، رونالدو ها رو نشونم داد. کسانی که زیبا زندگی کرده و جهان رو جای زیباتری برای زندگی می‌کنند.

این اون چیزیه که من به‌دنبالش افتادم.

یه مصاحبه‌ای رو از ایلان ماسک میدیدم که میگفت بسیاری از بیلیونرها جلف‌ترین نمایش رو از ثروت دارند. ماشین‌های گرون قیمت، هواپیمای شخصی، یات‌های چند میلیونی، این‌ها چیزهایی نیست که به رشد دیگران کمکی آنچنانی بکنه، ثروتمند واقعی کسیه که بتونه جهان رو با حضورش جای بهتری برای زندگی بکنه.

اینه همان هدایت خدا که نشی قارون، فکر کنی ثروتت به‌واسطه علمه خودته، این علم همون هدایت خداست که اگر به‌یاد داشته باشی پایدار خواهی ماند و همیشه بهتر میشی و اگر فراموش کنی همون غرقت میکنه.

وَإِذْ قَالَ اللَّهُ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَٰهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَکَ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أَقُولَ مَا لَیْسَ لِی بِحَقٍّ ۚ إِنْ کُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَلَا أَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِکَ ۚ إِنَّکَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ

و آن گاه که خدا گوید: ای عیسیِ پسر مریم، آیا تو مردم را گفتی که من و مادرم را دو خدای دیگر سوای خدای عالم اختیار کنید؟ عیسی گوید: خدایا، تو منزهی، هرگز مرا نرسد که چنین سخنی به ناحق گویم، چنانچه من این گفته بودمی تو می‌دانستی، که تو از سرائر من آگاهی و من از سرّ تو آگاه نیستم، همانا تویی که به همه اسرار غیب جهانیان کاملاً آگاهی.

مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ ۚ وَکُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا مَا دُمْتُ فِیهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنْتَ أَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ ۚ وَأَنْتَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ

من به آن‌ها هرگز چیزی نگفتم جز آنچه تو مرا بدان امر کردی، که خدای را پرستید که پروردگار من و شماست، و من بر آن مردم گواه و ناظر اعمال بودم مادامی که در میان آن‌ها بودم، و چون روح مرا گرفتی تو خود نگهبان و ناظر اعمال آنان بودی، و تو بر همه چیز عالم گواهی.

خدایا سپاس‌گزارم که دروازه‌های رحمت و آگاهی‌ خود را به رویمان گشودی، ما را در پناه خودت حفظ بفرما