روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 5 - صفحه 2

سلام آزاده جون . قسمتی که شما برام نوشتید گزینه پاسخ نداشت برای همین اینجا برای شما نوشتم .

من خیلی از شما ممنونم به خاطر محبتت و به خاطر این که برای من نوشتید.

آزاده جون ‌بیاید هدف اصلی زندگی رو با هم بررسی کنیم .

ما آفریده شدیم و بهمون قدرت داده شده تا خلق کنیم .

تصور کنید که ازدواج یک آدمه. ما اینو یاد گرفتیم که اگر به یه آدمی یا به یک چیزی بیرون از وجود خودمون وابسته بشیم یا بخوایم به هر ترتیبی که شده نظر مثبتشو بگیریم و خوشحالش کنیم ، به این خاطر که هدف اصلی آرامش درونی خودمونه ، چون از خودمون دور میشیم ، جهان مارو از اون آدم یا از اون چیز دور میکنه.

چون این قانونه‌.

هدف اصلی اینه که ما توجه و تمرکز صد درصدمونو بذاریم روی بهبود شخصیت .

کلا بیخیال ازدواج و هرچیزی که بیرون از ماست . ازدواج هم یک عامل بیرونیه که ما دنبالش هستیم برای خوشحالی بیشتر .

ما در آخر خلقش میکنیما

اما الان چون تمرکز روی نتیجه گرفتن تو ازدواجه ، چون این هدف یک عامل بیرونیه ، توش گره میفته .

هدف اصلی درون ماست ‌

این که من امروز بهتر از دیروز فکر کنم .

امروز بهتر از دیروز رفتار کنم .

امروز بهتر از دیروز متعهد باشم نسبت به خودم

امروز بهتر از دیروز قانونو اجرا کنم .

امروز بهتر از دیروز به خودم احترام بذارم و برای خودم وقت بذارم .

اینطوری ما توجهمون از روی عامل بیرونی برداشته میشه و اون خواستهه خودش خلق میشه وقتی که تمرکز میاد روی خودمون .

اما باید این تمرکز و توجه روی خود انقدری ادامه پیدا کنه که ما دیگه به بیرون فکر نکنیم .

به این که پدر و مادرم چی دوست دارن ، بقیه چی میگن و سنم اینقدره .

ما نباید به نتایج بیرونی باج بدیم . باید انقدر قدرتمند باشیم که با همین شرایطی که الان داریم بهترین جوری که میشه زندگی کنیم و لذت ببریم .

آزاده جون دیروز مامانم میگفت غزل منم خیلی باخودم درصلحم و رو خودم کار میکنم و خییلیم بهتر شدم نسبت به قبل اما تو توی روابط خیلی بهتر نتیجه میگیری . تو چیکار میکنی ؟

من تمام روز داشتم فکر میکردم به این سوال .

بعد به این نتیجه رسیدم که من توی نشون دادن ضعف به جهان مغرورم. من واکنش نشون نمیدم اگر چیزی باب میلم نباشه. نه به جهان ، نه به آدما. اجازه نمیدم کسی نقطه ضعف پیدا کنه در من. کلا اجازه نمیدم کسی بتونه ناراحتم کنه. نمیگم صد درصد اینطوریماا نه. اما به میزانی که دارم نتیجه میگیرم ، اینطوری عمل کردم.

مثلا اگر الان چیزی ندارم ، غرورم اجازه نمیده بابتش غر بزنم و صحبت کنم. همش میگم تو چطوری میتونی عالیتر پیش بری ؟ چطوری میتونی شخصیتتو قویتر کنی ؟چطوری میتونی ازون چیزی که الان داری عالیتر استفاده کنی ‌؟

شایدم اذیت شم گاهی اما یه طوری برخورد می‌کنم که انگار این بهترین شرایطیه که امکان داره یه آدم داشته باشه .

سعی میکنم حس نیاز نداشته باشم نسبت به اون موضوع. همش به این فکر میکنم که تو چطوری میتونی این شرایطو طوری نگاه کنی که خیلی حستو خوب کنه ؟ الان چه چیزهایی هست که میشه به خاطرش لذت ببری ؟ تو الان به خاطر چه چیزهایی سپاسگزاری ؟ بعد میبینم که اون موضوع حل میشه .

میدونید اگر تمام توجهتون به این باشه که اون موضوعو به دست بیارید ، شاید به دست بیارید و فرداش دیگه نباشید که ازش استفاده کنید ؟ تموم روزهای رفته تون رو هم که داشتید برای اون چیز تلاش میکردید !

پس از همین الانتون لذت ببرید و بیشتر استفاده کنید .یطوری ازش استفاده کنید از لحظه ها که انگار امروز شگفت انگیزترین روز عمرتونه .

اینطوری تمام توجه و تمرکزتون میاد روی خودتون و اینطوری متوجه چیزایی که ندارید نمیشید . بعد اون چیزهایی که ندارید خود به خود وارد زندگیتون میشن چون اینطوری ترمزی وجور نداره که بخواد نذاره اونا بیان .

آزاده جون میتونید ریشه یابی کنید تا ببینید چرا این اتفاقه نمیفته. شاید یه سری ترسها وجود داشته باشن غیر باورای محدود کننده .

من برای ریشه یابی یه ورق میذارم جلوم و درباره اون موضوع خاص مینویسم هرچی که تو ذهنمه. مثلا (تو این مثال)میگم اگر ازدواج کنم بابت چه چیزهایی ناراحت خواهم بود؟ یا مثلا من از چه ویژگیهایی در جنس مخالفم متنفرم و کلا دیدگاهم درباره شون چیه ؟ یا مثلا میگم اگر من با این شرایط عالی ازدواج کنم…(بعد به صدای ذهنم گوش میدم که ببینم چی میگه .) ممکنه بگه تو درباره خودت چی فکر کردی اصلا ؟ تو لایق نیستی …

گاهی هم که حوصله نوشتن ندارم از روش پاکسازی استفاده میکنم. دوست دارم، منو ببخش، متاسفم، متشکرم! تکرار این چهارتا جمله برای من اینطوری بوده که یکی دوروز بعدش یه سری خاطرات و آگاهیها سراغم میان که اگر بررسیش کنم میرسم به باور محدودم.

مثلا یبار که داشتم درباره پول این کارو میکردم یهو یاد یه خاطره ای افتادم که میرسید به این باور که من فکر میکنم اگر درامدم بالاتر بره طرد میشم . در حالی که من هرگز همچین فکری نکرده بودم هیچوقت . اما این ریشه با کلی خاطره یادم اومد که همش به همین باور میرسید .

بعد ازین که ریشه یابی کردید باید ببینید ریشه ی این باور محدوده به کدوم یک از دسته ها میرسه ؟

کمبود معنویت، کمبود عزت نفس ، درک نادرست از قانون ، باور عدم فراوانی

بعد باید بیاید درباره اون موضوع ، توضیحاتی از قانون که مربوط به این دسته ها میشن رو بگید .

الگو پیدا کنید برای این که بگید این تعریف درباره ی قانون درسته با این شواهد …

عشق و تعهد و محبت و اون احساساتیو که میخواید با ازدواج کردن تجربه کنیدو در خودتون پیدا کنید . ازدواج خودش میاد.

حتی اگر آدم توی 70 سالگی هم آدم خودشو پیدا کنه که باهاش خوش باشه خیلی عالیه ‌

ما هدفمون از ازدواج اینه که کیفیت زندگیمون بالاتر بره . پس همین الان کیفیتونو بالا ببرید ‌.بدون ازدواج ‌. شاید داستان شما این باشه ! بپذیریرش تا هم لذت ببرید و هم پیش برید.

شاید همه این کارایی که گفتمو شما انجام میدید

اما بهتر و بیشترررش کنید .

برای بالاتر بردن کیفیت زندگیتون تمام خودتونو بذارید وسط . منتظر نباشید یکی بیاد که کیفیته برسه به صد .

سلام آزاده جون . ازینکه انقدر عالی مفاهیمو درک میکنید خوشحالم و خیلی شمارو تحسین می‌کنم.

به نظر من یکی از راههای باورسازی همونطور که شما نوشتین، توضیح قوانینه ، اما توضیح قوانین به شیوه خودمون. یعنی انقدر توضیح بدیم ببریمش تو زندگی شخصی اون توضیحاتو که بتونیم مثال براش پیدا کنیم.

درباره سوالتون که چطور میتونید برای اون مواردی که نوشتین الگو پیدا کنید ، باید بگم دقیقا زمانی که توضیحات شخصی میشن الگوها خودشون پیدا میشن.

من وقتی نتونم الگو از بیرون خودم پیدا کنم ، خودم میشم الگوی خودم.

مثلا تو موردی که شما گفتین که تصور میکنید آدما واقعی محبت نمیکنن، من باخودم میگم خب ببین غزل تو توی فلان موقعیت و فلان شرایط از صمیم قلب محبت کردی. تو خیلی مهربونی.

آدماام دقیقا شبیه تو هستن.

هیچکسی با تو فرقی نداره . همه آدما روح خدارو دارن . روح خدا پاکه پس آدما پاکن . اگر تو واقعی محبت میکنی پس همممه محبتهاشون واقعیه مگر این که تو اون شرایط نادلخواهو بسازی . باز این به معنای این نیست که اونا غیر واقعین . نه . تو داری اونو میسازی . اونا دارن نشون میدن .

هیچ کسی دروغگو نیست . همه ی آدما پاکن . نهادشون پاکه. همه صادقانه صحبت میکنن. اگر تو داری عدم صداقت میبینی تویی که داری بد نگاه میکنی !

بعد میام الگو پیدا میکنم از اطرافیانم ببینم کسی هست که حداقل یک بار راست گفته باشه ؟ میام همون یکبار راست گفتنارو تکرار میکنم باخودم که ببییین! اینا حقیقت رو میگن‌.‌ پس صادقن. یه چیزی که من جدیدا متوجه شدم از نحوه باورسازی خودم ، اینه که من یک مفهومو در جمله های مختلف توضیح میدم . یک جمله ست. اما با چند ترکیب بندی متفاوت. تکرار مکرراته انگار . اما خیلی تاثیر داره .

درباره الگو روابط ، قطعا یک نفر پیدا نمیشه که تک تک چیزایی که ما میخوایمو یکجا داشته باشه، شما باید هر ویژگیو در یک نفر پیدا کنید و اونو الگو قرار بدین برای همون ویژگی

مثلا من میگفتم من یکیو میخوام مثل عمو …. که خیلی سخاوتمنده . یکی مثل آقای …. ‌که خیلی به خانومش احترام میذاره.

یکی مثل داداش…. که خییلی متشخصه و …