live | شباهت باورهای محدود کننده با علف های هرز - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

سلام و درود اول از همه به مریم خانم شایسته عزیز بابت متن بی نقص و فوق العاده لایو 14 و بعد به استاد عباسمنش پر انرژی و با اراده و اعضای بی نظیر خانواده مون

راستش انقد لایو شماره 13 گیرا و قوی و خدایی و درست و دقیق بود که انگار لایوهای قبل و بعد اون سوء تفاهمن!! فکر میکنم نیاز به گذشت زمان داریم تا یه کم از حال و هوا و انرژی بینظیر لایو 13 فاصله بگیریم و تمرکز کنیم رو لایو ها و فایل های جدید.

آفت کمال گرایی رو که خانم شایسته به زیبایی و دقیق تو متن این فایل توضیح دادن رو، من به نوعی در کارم و زندگیم تجربه کردم که قاعدتا نتایجش جز ضرر و برگشت به عقب و دلسردی چیزی نبوده. اینکه بخوام یه شبه ره صد ساله رو برم، اینکه همش حواسم به نتایج آخر کار و رسیدن به مقصد و همه چی در اوج خودش و بی نقصی باشه، بجای قدم به قدم رشد کردن و پیش رفتن و رسیدن و لذتِ در لحظه بودن رو بردن، یه کابوس زجرآور و دیوانه کننده است که نهایتا ارمغانی جز ناامیدی و پشیمونی و اتلاف وقت و انرژی و پول نداره. اما خب ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه است، من دانشجوی راه موفقیت و پیشرفت هستم و اشتباه کردن هم جزئی از شخصیتِ آدمیزاد. به لطف خدا و با دریافت آموزه های سایت عباسمنش پی به اشتباهاتم بردم و سعی کردم ازشون درس بگیرم و پا در راهی بذارم که بهم میگه اولویتت این باشه که در لحظه زندگی کنی و خوش باشی و فرمون زندگیت رو آگاهانه بسپری دست فرمانروای مطلق جهان و بهش اعتماد کنی و خوشبین باشی که تورو میبره سمت مقصد خوشبختی و سعادت. دارم یاد میگیرم عجله نکنم، یاد میگیرم دنبال چوب جادویی نباشم که یهو بزنم به زندگیم و کن فیکون بشه همه چی و من تازه شروع کنم به لذت بردن. دارم یاد میگیرم که مهم ایده ها و نقشه های بزرگ داشتن نیست، مهم برداشتن قدم های کوچیک و حرکت کردن و رقم زدن نتایج کوچیکه که مثل تکه های یه پازل هزار تکه کم کم کنار هم چیده میشن و در نهایت باعث اجرا و پدیدار شدن یه ایده بزرگ و مفید میشن. دقیقا روند زندگی استاد، طی کردن این مسیر تکاملی و رو به پیشرفت رو نشونمون میده، استادی که سالها پیش توی یه اتاق 12 متری سیمانی با سقف چوبی و بدون امکانات اولیه با حموم و دستشویی و آشپزخانه مشترک توی یه محله بی نام و نشون توی بندرعباس زندگی میکرد و تلویزیون خونه اش یه تلویزیون هفت هشت اینچی سیاه و سفید و خسته بود و وسیله زیر پاش یه موتور یاماها 100 آبی تنه جوشی که همیشه خدا هم خراب و داغون بود، به لطف خدا و با همت بینظیرش رسیده به جایی که فقط وسعت دو تا از مِلکهاش تو آمریکا 60 هکتاره، یعنی 600هزار مترمربع!!، فقط تو آروی خوشگلش، چهارتا تلویزیون با ابعاد مختلف داره و کلکسیونی از موتورهای مدرن و با کیفیت و پرسرعت دنیارو در اختیار داره، این یعنی یه روند تکاملی درست و لذتبخش. سوخت و انرژی این مسیر چی بوده؟ حال خوب و شادی درونی، الان و در اوج موفقیت و ثروت و شهرت و خوشبختی همون خنده ای رو لبهای استاده و همون شادی و شعفی رو بروز میده که تو اون فیلم خونه سیمانی بندرعباس تو فایل به رویاهایت باور داشته باش رو لباش بود و شادی تو لحن و چهره اش موج میزد.

این گوهریه که منم دنبالشم و برای به دست اوردنش دارم تمرین میکنم، اینکه حالم تحت هر شرایطی خوب باشه و شادیم درونی و ذاتی باشه نه وابسته به محیط و شرایط و موقعیت و اطرافیانم. اینکه هر روز صبح که پا میشم و یک روز دیگه رو شروع میکنم شاکر خدا باشم که بازم بهم فرصت زندگی کردن و ساختن و حرکت کردن و لذت بردن رو داده، اینکه اگه الان فلان ماشین خاص و گرونقیمت زیر پام نیست، از ماشین ارزونم از دوچرخه ام از پاهای سالمم استفاده کنم و لذت ببرم تا ظرفم بزرگ شه، تا نشون بدم که حواسم به تمام داشته هام و نعمتهام هست و با شکرگزاری از خدا بخوام ظرف و ظرفیتم رو بزرگتر کنه. اینکه اگه الان امکان مسافرت به دور اروپا و آمریکا و اقامت تو هتلهای لوکس رو ندارم از پیاروی و گپ زدن با خانواده ام تو پارک سر کوچه مون و شنیدن صدای پرنده ها و دیدن درختای تازه سبز شده لذت ببرم و خدارو شکر کنم بابت زیباییها، مث همون کارایی که استاد تو زندگیش کرده که حالا داره وسط بهشت خودساخته اش تو بهترین کشور جهان،کیفِ دنیا رو میکنه، مث همون موقعی که با همون موتور یاماها داغون میزده به دل جاده و از قم میرفته تا وسط جنگلهای شمال و تو چادر شبهاش رو صبح میکرده و از صمیم قلب لذت می برده، این میشه در لحظه زندگی کردن. اینکه منتظر ننشسته تا حتما یه ماشین شاسی بلند فول آپشن مدرن و یه ویلای دوبلکس مجلل و مبله دو هزار متری تو رامسر بخره و حساب بانکیش هم میلیارد میلیارد پول توش باشه بعد بگه خب الان وقتشه که برم خوش بگذرونم و لذت ببرم، که اگه میخواست اینجوری فکر و اقدام کنه مطمئن باشین عمرا هیچوقت نمی تونست الان با این آرامش قلبی و آسودگی خاطر وسط بهشت 20 هکتاریش بشینه و مارو تو لذتهاش شریک کنه و به درجه ای از اقناع و ثروت و آسایش برسه که مدعی بشه که دو سه ساله که دیگه به ملک جدید خریدن فکر نمیکنه، اینه اثرات اون تکامل و معنوی بودن ثروتمند شدن.

من کارم فروش زعفرانه تو تهران، وقتی که به دلیل لذت نبردن از شغل قبلیم و اعتراضهای متعدد به مدیران ارشدم از کار قبلیم با یه درآمد عالی و یه سِمت بالا و با امکانات رفاهی مناسب اخراج شدم، بصورت صفر کیلومتر وارد حوزه فروش زعفران شدم و میخواستم یه شبه و بخاطر ثابت کردن خودم به بقیه، راه صد ساله رو برم که باعث ایجاد یه بدهی بزرگ و از دست دادن ماشین مورد علاقه خودم و همسرم شدم و تازه سرم خورد به سنگ. شروع کردم با بازاریابی حضوری پنج مثقال پنج مثقال زعفران فروختن به مغازه دارا و دور و بریام اونم بصورت امانی و نسیه تا جا بیفتم تو بازار و در عین حال داشتم با کمک سایت عباسمنش روی خودم و باورهام کار میکردم و این روند دو سال طول کشید و من کم نیاوردم و ادامه دادم، اشتباه کردم و ادامه دادم، زمین خوردم و ادامه دادم، مسیرم کج و راست شد و ادامه دادم ،فروشهام رسید به دویست گرم، به پونصد گرم، به یک کیلوگرم زعفرون، به پنج کیلو و ده کیلو، به کار کردن با شرکت های معتبر و بزرگ و بنام، ساختن و داشتن یه تیم پنج نفره، سایت فروش اینترنتی راه انداختن و هنوز راه ادامه داره اما بدون عجله برای رسیدن بدون حرص خوردن و مقایسه کردن خودم با دیگران، بدون عذاب و تقلا برای زود رسیدن و میانبر زدن،دارم یاد میگیرم بزرگ فکر کنم اما کوچیک و پیوسته قدم بردارم،دارم الگو میسازم تو ذهنم که همه آدمهای موفق و ثروتمند یهویی و یه شبه به اینجایی که الان هستن نرسیدن.

اینا رو نوشتم اول برای تمرین و یادآوری خودم و بعد برای اینکه شاید یه وقتی یه جایی به درد کسی بخوره که تازه اول راهه، که عجول نباشه واسه رسیدن که لذت ببره از مسیرش. پول و ثروت و رفاه قطعا بدست میاد اما این عمر و جوونی و وقتمونه که داره ازش کم میشه و میگذره،پس بجای اینکه عمرمون رو بسرعت پشت سر بذاریم برای رسیدن به وقت خوشگذرونی و لذت بردن، منتظر نباشیم تا همه چی درست شه بعد شروع کنیم به لذت بردن.همین الان کیف کنیم با نعمتهایی که داریم، تمرین کنیم همیشه لبخند بزنیم و شاد باشیم، یاد بگیریم شادیمون درونی و جوشان و واقعی و همیشگی باشه نه گذران و ساختگی و وابسته به غیر.

از خدای لایتناهی برای این خانواده نازنین، شادی بی پایان و بی بهونه ، انگیزه فراوون، امید بینهایت، ایمان قلبی و آرامش پایدار میخوام. سایه تون مستدام