live | شباهت باورهای محدود کننده با علف های هرز - صفحه 8 (به ترتیب امتیاز)

استاد عزیزم😍سلام صبح بهاری‌تون بخیر

با دیدن رنگ سبز جنگل واقعا به وجد اومدم و خدا رو شکر کردم که اینقدر زیبایی و نعمت در جهان وجود داره که رایگان میشه اونا رو دید و لذت برد و شاید هرگز خدا رو بابتش اونجوری که باید شکر نکردیم.

کلمه به کلمه ی حرفاتون در مورد پاک کردن جاده رو به باورهای نادرست خودمون ربط میدادم. زندگی ما مثل همین جنگله اگه یه مدت سراغی ازش نگیریم و بهش نرسیم، علفهای هرز به وجود میان و بعد از گذشت یک زمان طولانی تبدیل به درخت میشن و تقریبا راه رو کامل از بین میبرن، انگار که هرگز راهی وجود نداشته.

مثل ما آدما که از فطرت خدایی‌مون دور شدیم و چنان درگیر ترس‌ها شدیم که جرات قدم برداشتن در جادەی زندگی رو نداریم.جاده‌ای که بازسازی میخواد،جاده‌ای که باید پاک بشه و علفهای هرزش(باورهای غلط) رو دور بریزیم تا صاف و هموار بشه و بتونیم از نعمتهای زندگیمون لذت ببریم.

اولین قدم همیشه سخته و پیچیده به نظر میاد. آدم با خودش میگه الان چطور راه رو از تو این همه درخت پیدا کنم؟ کندن و بریدن این همه درخت سخته و من توان بدنم کمه و…..

درست مثل باورهامون که همون ترسهای اولین قدم، مانع طی کردن مسیر میشه.

توی جاده آدم ممکنه درختهای نسبتا کوچکی ببینه و با خودش بگه کاری نداره که و شروع کنه به بریدن شاخەهاش و کم کم متوجه بشه درسته این درخت کوچیکه ولی شاخەهای محکمی داره که راحت نمیشه اونا رو جدا کرد و گاهی هم میشه که درخت رو میبری و میخوای ریشەش رو از خاک دربیاری تا مسیر برای حرکت ماشین مناسب باشه ولی یهو می‌بینی چند برابرِ اندازه‌یِ خودِ درخت ریشه داره.

اینا دقیقا مثل باورهای ما هستن

باورهایی که تموم فضای ذهن ما رو پر کردن. گاهی وقتها آدم یه ترمز پیدا میکنه و روش کار میکنه و با خودش میگه دیگه تموم شد ولی غافله که اون باور زمان زیادی برده تا ریشه در وجودمون بزنه و رشد کنه؛غافلیم که اون باور حاصل زندگی خودمون و پدر و مادر و اطرافیان بوده که مدام توی گوشمون نجوا شده، مثل یه درخت سالها شاخ و برگش درهم تنیده شده و فقط با چند روز کار روی باورها و ذهن، نمیشه که اونا رو تغییر داد.

از بین بردن اون درختهای کوچک شاید نتونن مسیرزیادی رو برامون بازکنن ولی باعث میشن کلی تجربه به دست بیاریم تا وقتی با درختهای بزرگ سر راهمون مواجهه شدیم، غافلگیر نشیم و با درایت از اون تضاد عبور کنیم.

درست مثل الان که این ویروس مثل یک درخت بزرگ سر مسیر زندگیمون قرار گرفته و فقط کسانی میتونن با سلامت روحی و جسمی و با آرامش ازش عبور کنن که تجربه‌ی شکوندن شاخه‌های کوچک رو توی زندگی داشتن.

مسیر جاده الان کاملا مشخصه و اگه مسیر راست باشه تا یک کیلوتر هم میشه راه رو دید و این داره به ما میگه هیچ تلاشی گم نمیشه و همیشه نتیجه‌ای خواهد داشت و کسانیکه تلاش میکنن و باورهای درستی میسازن، پاداش دریافت میکنن.

شما خیلی وقته این باغ زیبا رو دارین و با همین کار تونستین از داشته‌های گذشته بیشتر لذت ببرید و به ما یادآوری کنید که قدر نعمتهای زندگی رو بدونیم و اگه الان چیز جالبی برامون نداره، قطعا نیاز دازه که یه تغییراتی ایجاد کنیم.

استاد خیلی خوشحال شدم از اینکه شما واقع‌بینانه و صادقانه سختی های مسیر رو هم گفتین. سختی ها و رنج ها دوستمون هستن و به کمک ما اومدن. در نگاه اول آدم متوجه نفع اونا نمیشه ولی همین پاکسازی جاده علاوه بر اینکه ورزش و تمرین فیزیکی توی هوای آزاد بود، باعث شد باغ‌تون زیباتر بشه و تونست مسیری رو همواره کنه تا شما برای تفریح اونجا قدم بزنید و لذت ببرید. تونستین کلی شاخ و برگ جمع کنید واسه آتیش روشن کردن و چایی زغالی خوردن و کلی کارای لذتبخش دیگه.

تضادها اولین قدم برای تحقق خواسته های کوچک و بزرگ هستن.تضادها عامل به وجودآورنده‌ی انگیزه برای به دست آوردن خواسته‌هامون میشن حتی اگر در نگاه اول اوضاع سخت به نظر بیاد.

خدا رو خییییلی سپاسگزارم که امروز صبح توفیق دیدن این فایل رو داشتم و تونست دیدم رو بازتر کنه و جهانم رو بهتر بینم و بازی‌های فکرم رو اینجوری درست کنم. اینکه هر برگ به ظاهر کوچکی میتونه برامون درسهای خیلی بزرگی داشته و ما رو برای رفتن در مسیر درست هدایت کنه.

بر روی بوم زندگی،

هر چیز میخواهی بکش

زیبا و زشتش پای توست،

تقدیر را باور نکن

تصویر اگر زیبا نبود

نقاش خوبی نیستی

از نو،

دوباره رسم کن،

تصویر را باور نکن

خالق تو را شاد آفرید،

آزادِ آزاد آفرید

پرواز کن تا آرزو

زنجیر را باور نکن

براتون آرزوی سلامتی، ثروت، موفقیت و شادی رو دارم.