ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 2 - صفحه 26 (به ترتیب امتیاز)

سلام دوستان ⁦(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠⁩

چقدر این دوره فوق العادس. تا بحال تا این اندازه‌ به خود شناسی نرسیده بودم . احساس میکنم در هر جلسه از زاویه های مختلف به مسائلم نگاه میکنم .

الان تا جلسه سوم اومده و قصد داشتم به کلیتی که از خودم و مسایلم رسیدم رو ، تو این کامنت تحت عنوان حل چالش ها بزارم . چون هر فایل استاد کمکم کرد تا مسئلمو بهتر بشناسم .

من تو روابطم تو دانشگاه با بقیه مشکل داشتم . اومدم و فهمیدم به خاطر مسایل مختلفیه .

.

) کمبود عزت نفس بود .

.

که این خودش دلایل مختلفی داره .

— اول از همه به قول دوستمون در طول روز هر کاری میکردم باز در انتهای روز به کار هایی که نکردم فکر میکردم و خودمو سرزنش میکردم . با هر اشتباهی خودمو بشدت سرزنش میکنم .

+ این تخریب خودم بشدت احساس عزت نفسمو میاورد پایین . در این راستا طبق گفته استاد نباید اشتباهاتمو به شخصیتم ربط بدم . حتی بزرگ ترین بازیکن ها هم ممکنه اشتباه کنن . این درس داره برای ما. من خودم دیروز خدا هدایتم کرد به خوندن کامنت دوستان . از استاد شنیدم که میگفت دوستان تا الان از خوندن کامنت همدیگه کلی نتیجه گرفتن . حالا واکنش من چی بود . اومدم گفتم

: چرا من تا الان اینکارو نکردم . من بدرد نمی خورم . من هیچ وقت نمی تونم مثل دوستان نتیجه بگیرم . ولی در اخر اشتباه خودمو شناسایی کردم و تصمیم گرفتم از این به بعد کامنت دوستان رو مخصوصا تو این دوره بخونم . دیدن اینکه بقیه دوستان هم مثل مسایلی دارن که برای حلش قدم بر میدارن و موفق میشن خیلی برام انگیزه بخش بود .

اول از همه دیدم اگر مسئله ای در وجودم هست که نیاز به اصلاح داره بدین معنی نیست که من بدرد نمی خورم . کمکم کرد خودمو کمتر سرزمش کنم . چون دوستان هم مثل من مسایل خودشونو دارن و دارن برای حلش قدم برمیدارن . و به صورت طبیعی هم موفق میشن . خیلی کمکم کرد خودمو سرزنش نکنم .

— مورد بعدی این بود خودمو پایین تر از بقیه میدیدم . میومدم میگفتم مثلا بقیه چقدر بهتر از منن . چه تجربیاتی تو زندگیشون داشتن . ادمای بی نقصی هستن . من چیزی تو زندگیم نیست .

+ سعی کردم این مورد رو در خودم اصلا کنم . مثلا میدیدم که موقع کلاس برای بقیه کلی سوال بوجود میاد و سوال میپرسن . بهم یاد اوری میکرد که بقیه هم مثل من هستن . اومدن یاد بگیرن و ممکنه جایی نفهمند و سوال براشون بوجود بیاد . همه که از اول همه چیز رو بلد نیستن .

سر کلاس بودیم معلم یکسری اصطلاحات رو میگفت و من بلد نبودم . خواستم بپرسم گفتم نگاه کسی نمیپرسه . همه بلدن فقط تو بلد نیستی . خجالت کشیدم بپرسم . یه حسی بهم گفت از بغل دستی هام بپرسم . خیلی عجیب دیدم همشون مثل من فکر میکردن و هیچکدوم نمیدونستن و میترسیدن بپرسن .

یا چیز دیگه ای که برمیگرده به همون توانایی تحسین موفقیات و تجربیات دیگران . من بجای بجای تحسین کردن احساس تهی بودن و کم تر بودن بهم دست میداد . تا اینکه چند روز پیش من تو دانشگاه یه جغد دیدم . عکسشو گرفتم گذاشتم تو گروه دانشگاه . یکی با حالت نا امید برام نوشت خوش بحالت همچین چیزی دیدی .

احساس کردم شاید اونم دقیقا اشتباه منو مرتکب شده . الان پیش خودش میگه چقدر بقیه فوق العاده ان چه چیزایی تو زندگی شونه . ادمای بی نقصی هستن و من بدرد نمی خورم .

این بهم یاد اوری کرد هممون تو زندگیمون تجربیات مثبت و منفی داریم که اولا همشون برامون خوبن و دوما زندگی دیگران رو از بیرون با زندگی خودمون مقایسه نکنیم . تجربیات خوب دیگران رو هم تحسین کنیم و بدونیم که خودمون هم کلی تجربه خوب تو زندگیمون داریم فقط دقت نکردیم .

.

) نیاز به توجه

.

— مسئله بعدی که تو روابط باعث میشد به مشکل بر بخورم همین مسئله نیاز به توجه بود که از کمبود عزت و نفس و مسائل قبلی نشات میگرفت . تو جمعی که قرار میگرفتم میخواستم تمام توجه مال خودم باشه . بلند شدن ، نشستنم همه جوری بود توجه جلب کنم . سعی میکنم تو جمع با حرف هام توجه جلب کنم . و همین باعث میشد هر حرفی بزنم و کلا ادم سبکی بنظر بیام . مسئله ای که کاملا نیاز به بهبودشو در خودم احساس میکردم .

+ به خودم گفتم نیاز نیست که تمام مدت توجه رو من باشه . رفتار بقیه رو میدیدم که برای جلب توجه هر حرفی میزدن . شباهتشو با رفتار خودم میدیدم و میدیدم چقدر بی معنیه . همین که نخواستم تمام مدت توجه روم باشه یه فشار عظیمی رو از روی دوشم برداشت . دیگه کار هامو راحت انجام میدم . در هر لحظه دنبال جلب توجه نیستم . براحتی خودمم . بزرگ ترین تغییرم این بود که تو جمعی قرار میگرفتم اگه حرفی برای گفتن نداشتم ساکت یه گوشه میموندم . بدون اینکه بخوام بزور توجهات رو سمت خودم جلب کنم . یعنی حتی فکر کردن به اینکه روزی مهدی تو جمعی قرار بگیره و برای جلب توجه دنباله حرف کسی رو ادامه نده برام غیر ممکن بود.

.

) توانایی تحسین یا حسادت ( مسئله دیدن نشونه هاست )

.

— من میخواستم تو دانشگاه رابطه خوبی با بقیه دوستان داشته یاشم ولی احساس خلا میکردم . هر وقت هم دوستانی رو می دیدم ذهنم مقاومت میکرد . مثلا تو دانشگاه تعداد از افراد باهم دوست بودن و دور دانشگاهو میزدن و از زیبایی هاش لذت میبردن . تقریبا 30 نفر بودن . با هم میرفتن . از دور معلوم بودن . حالا من بجای تحسین کردن یا پیوستن بهشون یا هر چی … ای بابا . با جمعی از دوستان بودم مسخرشون میکردن میگفتن گله اومد . گله رفت . حسادت میکردن و من هم باهاشون بودم . یا رابطه عاشقانه ای رو میدیدم تو ذهنم نا خود اگاه مرور میکردم با هم دعوا کردن و قهرن . اینطوری راحت بودم .

+ اول از همه مشکلم این بود نشونه هارو درک نمی کردم . فکر میکردم نشونه ها یا موفقیت دیگران برای عذاب من اومدن . مثلا من جز ارزوهام بود در رابطه عاشقانم مثل استاد با عزیز دلم باهم پینگ پنگ بازی کنیم . جالبه که تو دانشگاه ما میز پینگ پنگ هست . حتی رفتم و با یکی از پسر ها بازی کردم و جالبه که چقدر بر خلاف تصورم بود . اول من کاری پیش اومد و رفتم و نوبتمو دادن به کسی دیگه . وقتی برگشتم ( اصلا قرار نبود برگردم یهویی شد ) عذر خواهی کرد . پسره خواست راکتشو بزاره من گفتم اشکال نداره بازی بعد من میام . وقتی رفتم پسره چقدر از بازیم خوشش اومد و بجای تحقیرم بخاطر اشتباهاتم کلی تحسینم کرد بخاطر ضربات خوبم . حتی یه ضربه خیلی محکمش رو برگشت دادم . راکتشو گذاشت و برام دست زد گفت این امتیاز حقت بود .

حالا با این همه نشونه وقتی از میز دور شدم تو ذهنم گفتم چه فایده دختر ها که اینجا اصلا پینگ پنگ بازی نمیکنن . همون لحظه چشمم خورد به یه میز و دیدم یه دختر و پسر دارن باهم بازی میکنن .

حالا بجای دیدن نشونه ها حالم بد شد و حسادت کردم . نشونه ها برای هدایت ما میان .

برای شروع اومدم از جمع اون پسرایی که اون جمع رو مسخره میکردن و بهشون میگفتن گله جدا شدم . چون من نمی خواستم حسادت کنم . من رابطه خوب میخواستم . دیگه باهاشون نگشتم

. بعد هم سعی کردم روابط عاشقانه رو تحسین کنم چون این ها برای هدایت من اومدن. تا باور کنم میشود . اگاهانه موفقیت دیگران رو تحسین کردم چون بعدیش منم .

الان با شرکت در این دوره و مرور مسائلم رابطم تو دانشگاه خیلی بهتر . الان دیگه احساس طرد شدن ندارم . رابطم با هم سن و سالام خیلی بهتره . دوستای خوبی پیدا کردم . دوستایی که به شادی دیگران حسادت نمیکنن . کمکم میکنه که منم این رو در ذهنم نهادینه کنم .

به لطف خدا هیچ مسئله نیس که راه حل نداشته باشه . براحتی الان در مسیر اهدافم قدم برمیدارم و میدونم خدا رابطه عاشقانمو بهم هدیه میده من فقط باید سمت خودمو اصلاح کنم . خدایا شکرت

همتونو دوس دارم

فعلا ⁦(⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠⁠)⁩